Bij het woord 'crisis' hebben de meesten van ons verschillende associaties: wereldwijde, materiële en midlifecrisis. Het fenomeen dat zal worden besproken, is niet zo globaal, maar de ouders van kleine driejarigen denken van niet. Wat is deze crisis en hoe is deze kenmerkend?
Gisteren nog verandert het gehoorzame kleintje onherkenbaar: onredelijke grillen, onbegrijpelijke eisen, een categorische weigering om alledaagse handelingen uit te voeren. Uitgeputte ouders weten soms niet wat deze kleine "despoot" wil, hoe lang deze test zal duren. Het kind is ook niet gemakkelijk: pappa en mamma begrepen hem plotseling niet meer.
Volgens psychologen gaan alle kinderen door deze leeftijdscrisis, die meestal niet erg lang duurt - gemiddeld 4-5 maanden. Bij verschillende kinderen manifesteert het zich met verschillende intensiteit en ernst. Drie jaar is de leeftijd waarop de persoonlijkheidsmechanismen van het kind radicaal worden herschikt en het bewustzijn van zichzelf als een onafhankelijke persoonlijkheid verschijnt.
De volgende symptomen zijn het meest uitgesproken bij een driejarig kind:
• Negativisme. Het kind negeert opzettelijk de eisen van een bepaalde persoon, terwijl hij tegelijkertijd met een andere persoon gehoorzaam blijft.
• Koppigheid. Het kind vraagt voortdurend om iets, maar niet omdat hij het wil, maar omwille van de volwassen bevrediging van het feit zelf van de vraag.
• Eigenzinnigheid. De reactie van het kind tegen gevestigde gezins- of opvoedingsnormen.
• Eigenzinnigheid. De manifestatie van initiatief van het kind, soms ontoereikend voor zijn capaciteiten. Dit teken wordt gekenmerkt door de manifestatie van overmatige nieuwsgierigheid en activiteit, waardoor zelfbevestiging en de vorming van kindertrots plaatsvinden.
• Protesteren. Het kind botst met de mensen om hem heen, alsof hij zegt: "Ik ben al groot!", "Denk aan mij!", "Respecteer mij!".
• Devaluatie. Alles wat voorheen dierbaar en geliefd was, wordt plotseling minder waard en verliest zijn geloofwaardigheid, of het nu moeders sprookjes of geliefde beer zijn. Het kind herkent sommige naaste mensen niet meer.
• Despotisme. Dit teken manifesteert zich in het verlangen om anderen te onderwerpen, iedereen en alles aan hun grillen te "aanpassen".
Velen, vooral de ouders die dit fenomeen voor het eerst hebben meegemaakt, staan perplex en klagen over iemands negatieve invloed op hun kind. Getuigen van de hysterie van een driejarige baby in een winkel kijken verwijtend naar hun moeder en hebben medelijden met de baby, denkend dat dit de gevolgen zijn van een slechte opvoeding. In feite is deze periode vluchtig. Er zal wat tijd verstrijken en je kind zal je verrassen met zijn intelligentie, die al is ingekaderd in het kader van bewustzijn.
