Als je je ouders de vraag stelt: "Vecht je zoon?", zullen ze "Ja" antwoorden. Alles is hier eenvoudig - daden van kinderagressie zijn gewoon onvermijdelijk en hetzelfde. Laten we het hebben over de agressie van kinderen vanaf de geboorte tot drie.
Trek jezelf bij elkaar, ook al is het erg moeilijk, en probeer te begrijpen wat je kind nodig heeft.
Op de leeftijd van één tot drie jaar is de uiting van agressie meer gevarieerd, omdat agressie zich kan uiten in de vorm van een schreeuw, een gevecht of een crash. Vooral vaak kun je zien hoe het kind de moeder slaat omdat ze hem iets verbiedt. Hoe te reageren op het gevecht van een kind met een moeder?
Draai je om en ga weg van het kind, kijk beledigd en negeer je baby een tijdje; als er een andere volwassene is die getuige is geweest van het gevecht, moet hij zijn moeder benaderen en medelijden met haar krijgen, terwijl hij ook het kind negeert; Leg uit dat moeder beledigd is als haar geliefde zoon of dochter haar slaat. Maak je geen zorgen als het kind te klein is om te praten, gebruik intonatie.
De redenen voor elke ruzie tussen kinderen kunnen zijn: aandacht trekken van ouders, natuurlijke conflicten tussen kinderen. Als je weet dat je kind geen vechter is, reageer dan direct, en als je zeker weet dat de krachten gelijk zijn, kun je je er beter niet mee bemoeien.
Als we het hebben over de vernietiging van objecten, dan leert uw kind op deze manier misschien de wereld. Hij brak bijvoorbeeld een speeltje om haar apparaat te zien, en hij deed het uit woede omdat ze het niet wilde begrijpen.
