De meeste mensen weten uit eigen ervaring wat gezinsopvoeding is. Voor sommigen werd deze opvoeding een leidende ster in het leven, maar voor anderen bracht het ongeluk. Wat is gezinseducatie in het algemeen?
Vanuit wetenschappelijk oogpunt is gezinseducatie de doelgerichte interactie van een kind met volwassen gezinsleden.
Gezinsopvoeding is een bijzondere opvoeding. Dit is niet alleen een poging om te onderwijzen, commentaar te geven, te belonen of te straffen. In dit proces is vooral de rol van de ouders belangrijk, hoewel ze zich misschien niet altijd bewust zijn van hun eigen invloed.
Het voorbeeld van ouderlijk gedrag kan het kind meer beïnvloeden dan eindeloze en saaie leringen die niets positiefs in hem veroorzaken. Hetzelfde effect kan worden veroorzaakt door een bemoedigende glimlach, een woord dat erna wordt gegooid, enz. Het is immers onder toezicht van ouders dat een kind zijn eerste levenservaring opdoet. Het hangt dus af van de opvoeding of iemand in de toekomst volwassen zal worden, succesvol zal zijn of omgekeerd.
Maar vergeet ook het belangrijkste niet: de liefde van ouders voor hun kind. Het kind moet begrijpen dat er van hem wordt gehouden. De meeste ouders geloven dat het niet de moeite waard is om liefde voor hun kinderen te tonen, omdat dit leidt tot de ontwikkeling van egoïsme, trots en verwendheid.
Er moet echter aan worden herinnerd dat het juist vanwege het gebrek aan liefde is dat een persoon complexen heeft die later zijn zelfontwikkeling belemmeren. Om dezelfde reden nemen kinderen die er in hun jeugd van droomden een groot persoon te zijn, vervolgens een lage plaats in in de samenleving. Allemaal vanwege het gebrek aan aandacht en liefde van de ouders.
Het is het gezin dat het kind bepaalde morele normen bijbrengt. Dat wil zeggen dat de verantwoordelijkheid voor hun kind op de schouders van de ouders komt te liggen. Het gezin moet zowel fysieke, morele als esthetische kwaliteiten bij het kind ontwikkelen. Maar je moet ook weten wanneer je moet stoppen. Met sterke voogdij kan de baby opgroeien als een onzeker persoon, hij moet kiezen wat hij leuk vindt en deze weg volgen, en de ouderlijke plicht om deze keuze en ondersteuning op alle mogelijke manieren aan te moedigen. Het gezin is een plek waar een fatsoenlijke opvoeding heerst, die vervolgens de samenleving goede burgers geeft die het ontwikkelingsniveau van het land zelf kunnen verhogen.
Het belang van het gezin is dat een kind er gedurende een bepaalde periode van zijn leven in opgroeit en nergens anders een belangrijker opvoeding kan krijgen. Er is niets vergelijkbaars en beters dan een gezin. Het is immers op deze plek dat de basiskwaliteiten van de persoonlijkheid van het kind worden gelegd.
