Verschillende factoren kunnen bij een kind agressie-uitbarstingen veroorzaken. Vermoeidheid, slecht humeur, slechte voeding, ruzies en conflicten in familie of met vrienden zijn veelvoorkomende oorzaken van agressiviteit in de kindertijd. Naast deze zijn er echter meer persoonlijke, diepere redenen, waardoor het kind agressief wordt. Wat kan de ontwikkeling van een dergelijke eigenschap beïnvloeden?
Een levend voorbeeld. Als in het gezin waar het kind opgroeit, de situatie onstabiel, explosief en agressief is, zal dit de ontwikkeling van het kind, zijn gedrag, beïnvloeden. Als het kind een levend voorbeeld van agressie voor zijn ogen ziet, begint het deze eigenschap over te nemen. In sommige gevallen kan de agressie van kinderen echter worden veroorzaakt door een intern verlangen om zichzelf te beschermen tegen gevaar, tegen een negatief microklimaat in het gezin.
Verlangen om een leider te worden. Naarmate ze opgroeien en ervaring opdoen, leert het kind een leiderschapspositie in te nemen, niet alleen met ingrijpende maatregelen daarvoor. Maar in het begin kan agressie de belangrijkste manier zijn om leiderschap te bereiken. Om de leiding te nemen, kan een kind gaan vechten, andere kinderen of volwassenen beledigen, intimideren en op andere manieren hun vijandigheid tonen.
Gebrek aan aandacht. Heel vaak, wanneer kinderen niet genoeg aandacht van hun ouders of geliefden krijgen, beginnen ze zich te gedragen, worden ze ziek of vertonen ze meer agressie. Agressief gedrag, ondanks de dreiging van straf en schaamte, is de sleutel die de deur opent waarachter aandacht, zorg en steun schuilgaat. Als een kind zich onnodig, ongewenst, onbemind voelt, zal hij agressiever zijn tegenover zijn ouders.
Laag zelfbeeld en minderwaardigheidsgevoelens. Als een kind onder strikte voorwaarden wordt opgevoed, als het gezin wederzijdse steun en genegenheid mist, als de baby geen goedkeuring van de ouders krijgt, heeft dit alles invloed op de zelfacceptatie en het zelfrespect. In situaties waarin een kind een laag zelfbeeld heeft, kan hij agressie gaan vertonen en daardoor in zijn eigen ogen willen opstaan.
Agressie als manipulatie. Kinderen zijn van nature grote manipulatoren. Het ene kind zal de positie van het slachtoffer kiezen en wispelturig zijn, willend krijgen wat hij wil. Een ander kind zal in opstand komen, zich grof en agressief gedragen. Een kind kan bijvoorbeeld beloven te stoppen met dingen kapot te maken als zijn moeder een nieuw speeltje voor hem koopt.
Interne angsten en persoonlijke complexen. Verschillende innerlijke angsten, waarvan ouders misschien niet eens weten, kunnen het kind tot agressie aanzetten. Als een kind bijvoorbeeld eenmaal in een onaangename situatie is beland, kan het besluiten dat de beste manier om zichzelf te beschermen tegen negativiteit en de invloed van andere mensen altijd een aanval en tijdelijke agressie is. Geleidelijk kan dit idee zo in de geest van het kind verankerd raken dat het zelfs in situaties waarin dit helemaal niet nodig is, zal 'aanvallen'. Agressieve reactie op opmerkingen zal een soort beschermend mechanisme worden waarachter angsten, complexen, onwil om vernederd te worden, onwil om fysieke of morele pijn te voelen.
Overmatige ouderlijke zorg. Verhoogde aandacht voor het leven van het kind kan een protest bij hem veroorzaken, wat uiteindelijk zal resulteren in agressie die vooral gericht is op de ouders. Als het kind persoonlijke ruimte en vrijheid mist, zal hij proberen om het allemaal te krijgen door middel van agressie.
Verhoogde schuldgevoelens. Kinderen die vatbaar zijn voor zeer acute schuld- en schaamtegevoelens, zijn over het algemeen gewelddadiger. Agressie fungeert in dit geval weer als een soort afweermechanisme. Tegelijkertijd is het agressieve gedrag van het kind in de regel gericht op de persoon voor wie het zich schuldig voelt. Met behulp van impulsieve en ongeremde acties probeert het kind dit onaangename gevoel in zichzelf te overstemmen en te vervangen door nieuwe emoties.
Kennis van de wereld door agressie. Deze reden voor kinderlijke agressiviteit is meer kenmerkend voor kleuters. Een kind is een heel nieuwsgierig wezen, hij zoekt verschillende manieren om de wereld om hem heen te leren kennen. Agressie kan een van die paden zijn. Jonge kinderen beseffen niet wanneer ze iemand pijn doen; bewustwording komt alleen met ervaring. Het is heel belangrijk dat een kind alles zelf ervaart; kinderen zijn niet geneigd om de woorden van hun ouders volledig te geloven. Vandaar uitbarstingen van agressie, die door het kind als een element van het spel kunnen worden ervaren.
Het effect van infectie. Soms vertoont het kind agressie, niet thuis en ook niet naar ouders, zussen, broers. Hij demonstreert deze eigenschap op de kleuterschool, in de sportafdeling of op school. Heel vaak is de agressie van het kind in dit geval geen persoonlijk verlangen. Hij kan eenvoudig besmet zijn met soortgelijk gedrag van leeftijdsgenoten of oudere kinderen.
