Heb je al besloten waar je kind moet slapen? Houd er rekening mee dat uw mening kan veranderen na het lezen van dit artikel. Maar mijn doel is niet om een jonge moeder te verwarren of bang te maken, maar om haar de kans te geven een keuze te maken op basis van de meningen van verschillende specialisten.
Dus tegenwoordig zijn twee tegengestelde standpunten populair: "de baby moet bij zijn moeder slapen" en "de baby moet in zijn wieg slapen". Ik wil meteen opmerken dat het aan jou (met je partner) is om te beslissen waar je baby zal slapen. Bovendien bent u degene die het beste begrijpt wat uw kind nodig heeft. En de tips van mensen die de slaap van baby's op professioneel niveau bestuderen, zullen u helpen antwoorden op veel vragen te vinden en twijfels weg te nemen.
De voordelen van gescheiden slaap…
De overgrote meerderheid van de moeders groeide tegenwoordig op in hun eigen wieg. Ze namen ons "onder de vleugels" toen we ziek waren, wiegden ons in een slaapliedje en brachten ons vervolgens naar onze plaatsen. Maar niet meer. En onze mama's en papa's zijn ook zo opgegroeid. Iemand bleek astronaut of piloot te zijn, een voorbeeldige huisvader, iemand dronk zichzelf of lijdt aan eenzaamheid. Er is een klein percentage mensen met een ernstige verstandelijke beperking. Maar over het algemeen houden we in de meeste gevallen van onze ouders en hebben we ons niet van elkaar afgezonderd, terwijl we doorgaan met het stichten van gezinnen en het baren van kinderen.
Sommige psychologen beweren dat het zo zou moeten zijn: leg het kind vanaf de eerste dagen in een apart bed en leer hem niet om te "handen". Afzonderlijke slaap verlost het kind als het ware van de mogelijkheid om overmatig afhankelijk te worden van de moeder, het oedipuscomplex te overwinnen, op jonge leeftijd onafhankelijk te worden en overmatige seksualisering en zelfs problemen met de keuze van seksuele geaardheid te vermijden. Hier zou ik willen dat u erover nadenkt, omdat het niet zo eenvoudig is om een duidelijke oorzaak van al deze gevolgen te identificeren. Kan slechts één omstandigheid van slaap (alleen of met de moeder) het lot van mensen bepalen?
Sommige ouders zijn bang:
- verwennen, wennen aan je bed;
- druk naar beneden, "slaap";
- gebrek aan slaap door toegenomen zelfbeheersing;
- de ontwikkeling van overmatige afhankelijkheid.
Afzonderlijke slaap elimineert de mogelijkheid van verplettering in een droom volledig. Als u rookt, drinkt, drugs of medicijnen gebruikt die de diepte van uw slaap beïnvloeden, kunt u beter niet het risico nemen om uw kind naar bed te brengen.
Als de echtgenoot tegen het delen van het bed voor drie is, zal het gebruik van een wieg je een extra onderwerp voor ruzies en geschillen ontnemen. Je zult vredig in een omhelzing kunnen slapen en niet nadenken over hoe het veiliger voor je is om te gaan liggen of je om te draaien.
Sommige moeders zijn erg bang, ze kunnen niet ontspannen en naast de baby slapen. Ze hebben ook het recht om te slapen, waarbij ze verwaarlozen, ze kunnen het kind schaden en op een dag het bewustzijn verliezen door overmatige vermoeidheid.
Er zijn ouders die, zonder een speciale reden te weten, principieel aandringen dat iedereen een eigen bed moet hebben, kinderen de hele nacht moeten slapen zonder wakker te worden of een snack te eten, enz. Bijvoorbeeld omdat ze zelf zo zijn opgevoed. En ook deze mening heeft bestaansrecht.
Dr. Richard Ferber, directeur van het Center for Sleep Disorders in Children in het Boston Children's Hospital, biedt in zijn boek een systeem aan dat u kan helpen uw baby te trainen om in zijn eigen bedje in slaap te vallen. Niet zonder te huilen, niet meteen. Moeder heeft geduld en uithoudingsvermogen nodig, maar de baby slaapt "alleen" en wordt "honderd keer per nacht" niet meer wakker. Ferber gelooft dat dit is hoe het kind en de moeder voldoende kunnen slapen. Andere auteurs hebben vergelijkbare systemen. De boeken van deze opvoeders en kinderartsen zijn erg populair en worden tientallen keren herdrukt. Dit betekent dat voor velen deze aanpak acceptabel en gewild is.
… En de geneugten van delen
Er zijn echter veel ouders die al deze systemen moeilijk te implementeren en op de een of andere manier onnatuurlijk vinden. Als een persoon al inherent is aan de afwisseling van slaap en waakzaamheid, rechtop lopen en spreken, dan beheerst hij dit vroeg of laat allemaal en zonder speciale technieken (als we het hebben over gezonde kinderen). Maar de meeste pasgeborenen hebben geen haast om van het leven te genieten, weg van hun geliefde moeder. En ze vallen het liefst aan haar borst in slaap. Staat dit idee bij jou in de buurt? Overweeg om je baby bij je te laten slapen.
De voordelen van samen slapen:
- nachtelijke borstvoeding heeft een gunstig effect op de melkproductie;
- moeder en baby passen zich aan elkaar aan en slapen beter;
- je kunt half slapend eten, zonder uit bed te komen;
- het kind voelt zich beschermd en geliefd;
- de baby heeft de mogelijkheid om het gebrek aan aanraking goed te maken als de moeder hem niet vaak ophaalt, uit de fles voedt of gedwongen wordt vroeg te gaan werken;
- de baby, die naast de moeder is, langere tijd oppervlakkig slaapt, dat wil zeggen, hij slaapt licht genoeg om hulp in te roepen als er iets misgaat, bijvoorbeeld ademhalingsproblemen.
In reactie op de bezwaren van veel ouders, beweren aanhangers van samen slapen dat de kans dat je je kind in een droom verplettert erg klein is, en enge verhalen hierover worden waarschijnlijker geassocieerd met plotselinge ademstilstand of dronkenschap van de ouders.
De behoefte aan lichamelijk contact bij kinderen is al lang bekend. Gebrek aan aanraking veroorzaakt vertragingen in de ontwikkeling, verlaagt de immuniteit en verhoogt het risico op allergische reacties.
In het midden van de 20e eeuw suggereerde de Engelse psychoanalyticus DV Winnicott dat een kind zich enkele maanden na de geboorte nog steeds één voelt met zijn moeder en dat het afscheid van haar, zelfs voor een korte tijd, hem bang maakt, een gevoel van verval en sterven.
De nieuwste bevindingen van wetenschappers met betrekking tot babyslaap en de gevolgen ervan spreken alleen maar in het voordeel van samen slapen. James McKenn heeft geweldig werk geleverd en de resultaten van talrijke onderzoeken samengevat. Hij verzamelde gegevens dat kinderen die met hun ouders naar bed zijn geweest gelukkiger en zelfverzekerder opgroeien, minder problemen hebben in relaties met anderen.
Dr. William Sears is kinderarts, adviseur van het tijdschrift Parenting en auteur van tientallen leerboeken over kindergeneeskunde en gezinseducatie. William Sears en zijn vrouw Martha bestudeerden de slaap van hun eigen baby met behulp van aangesloten sensoren en ontdekten dat wanneer de baby bij zijn moeder slaapt, de ademhalingsstilstand aanzienlijk wordt verminderd. En ze associëren de diepe slaap van apart slapende kinderen met het werk van beschermende mechanismen tegen stress veroorzaakt door eenzaamheid en huilen. Bovendien beweren kinderartsen dat oppervlakkige slaap verantwoordelijk is voor een betere hersenontwikkeling.
Sears benadrukt dat samen slapen het meest natuurlijk en dicht bij de menselijke natuur is en herinnert eraan dat geen enkel dier zijn jongen in een apart bed legt.
Het is duidelijk dat er geen one-size-fits-all methode en regel is voor elk gezin. Hoe uw kind opgroeit, hangt niet zozeer af van of hij met u of alleen naar bed gaat, maar van het geheel van alle interne en externe factoren van zijn opvoeding en ontwikkeling. Als je voldoende slaapt en iedereen in je gezin tevreden is met hun plek in bed, dan heb je de juiste keuze gemaakt.
