Tegenwoordig hebben veel kinderartsen en psychologen de neiging om te beweren dat samen slapen helpt om het contact tussen het kind en zijn ouders te behouden. Tegelijkertijd zijn sommige experts zeker van het tegenovergestelde: ze verzekeren dat het samen slapen van ouders met kinderen schadelijk is voor zowel kinderen als volwassenen. Over het algemeen moet de benadering van een fenomeen als samen slapen puur individueel zijn.
Als uw kind bij u slaapt en u heeft hier geen last van, dan is er geen reden om niet samen te slapen. Vaak slaapt een kind veel rustiger in bed bij zijn ouders dan in zijn eigen bedje. Tegelijkertijd mag het kind niet te lang in het bed van de ouders slapen - op de leeftijd van twee of drie jaar is het beter om hem te spenen om bij zijn ouders te slapen. Kinderen op deze leeftijd ervaren hun eerste onafhankelijkheidscrisis, leren hun rechten op te eisen en hun eigen keuzes te maken. Daarom moeten ouders het kind de gelegenheid geven om apart te slapen en hem op alle mogelijke manieren stimuleren zodat hij van deze gelegenheid gebruik maakt.
Het proces om een kind uit het slapen met zijn ouders te halen, moet geleidelijk gebeuren - u kunt het kind bijvoorbeeld overdag alleen in zijn bed leggen. Als je kind gevoelig is voor verschoning, probeer dan een grote knuffel in bed te leggen. Het moet tussen jou en je kind worden geplaatst, zodat hij eraan gewend raakt om naast het speelgoed te slapen. Na verloop van tijd kan ze naar het bed van de baby worden verplaatst en de baby naast haar laten slapen.
Soms is het heel moeilijk om kinderen te spenen om met hun ouders te slapen - baby's worden wispelturig, krijgen driftbuien, slapen 's nachts slecht. In dit geval kunt u het bed van het kind dicht bij dat van de ouders plaatsen en het kind geleidelijk samen met uw favoriete knuffel naar zijn slaapplaats verplaatsen. Nadat het kind eraan gewend is om naast de ouders te slapen, maar in hun eigen aparte bed, kun je het bed geleidelijk naar de tegenoverliggende muur gaan verplaatsen. Na verloop van tijd zal het kind eraan wennen om alleen te slapen en kan het bed veilig naar een andere kamer worden verplaatst.
Als een kind dat al apart van zijn ouders slaapt vaak 's nachts naar je slaapkamer komt, moet je je correct met hem gedragen. Zodra hij die nacht voor het eerst naar je slaapkamer komt, kalmeer hem en begeleid hem dan naar de kinderkamer, leg hem in bed en dek hem af met een deken. Als het kind weer komt, kun je hem knuffelen, maar probeer niet met hem te praten - begeleid hem gewoon stilletjes naar de kinderkamer en leg hem in bed. Als het kind voor de derde keer komt, maak dan geen contact met hem - neem hem gewoon mee en zorg ervoor dat hij naar bed gaat. In het begin kunnen kinderen vele malen per nacht naar de slaapkamer van hun ouders komen, maar je moet ze niet uitschelden. Laat uw kind gewoon zien dat u niet van plan bent terug te komen op uw beslissing - zodra hij dit begrijpt, zal hij onmiddellijk vredig in zijn eigen bed gaan slapen.
