Het adopteren van een kind is voor veel stellen een van de belangrijkste beslissingen. Niet iedereen is klaar om deze stap te zetten, maar als de beslissing definitief en onherroepelijk wordt genomen, is het noodzakelijk om na te denken over de problemen die zich tijdens de opvoeding kunnen voordoen.
Problemen zijn grofweg in te delen in 3 groepen:
- aanpassing van een geadopteerd kind aan een nieuw gezin;
- erfelijkheid;
- de gezondheid van het kind.
Aanpassing van een geadopteerd kind aan een nieuw gezin
Een geadopteerd kind op bijna elke leeftijd heeft niet de meest rooskleurige ervaring achter zich. En zelfs als je hem onmiddellijk met maximale zorg en liefde omringt, zal het emotionele trauma dat je aanvankelijk ervaart, op de een of andere manier, maar manifest zijn. Dit kan een angst- of slaapstoornis zijn, gebrek aan eetlust, niet-standaard reacties op wat de ouders aan het doen zijn. In de eerste fase is het een vergissing om te denken dat warmte, zorg, een gezellig huis en een verscheidenheid aan speelgoed het kind onmiddellijk zullen veranderen. Hij vraagt zich vaak af waarom hij in de steek werd gelaten, waarom hij werd achtergelaten, waarom niemand eerder om hem gaf of van hem hield. U moet zich van tevoren op dergelijke problemen voorbereiden en, indien nodig, het kind psychologische ondersteuning bieden. Het is niet nodig om bang te zijn als het kind zich begint terug te trekken of, integendeel, de opgehoopte emoties naar buiten begint te gieten.
Soms kan een kind ouders beginnen af te wijzen, en op verschillende manieren: vloeken, zich misdragen, trucs bedenken die een negatieve reactie van volwassenen veroorzaken. Deze problemen zijn oplosbaar, het belangrijkste is om ze correct te benaderen en, indien nodig, een psycholoog te raadplegen.
De tegenovergestelde situatie doet zich vaak voor. Een kind dat in het verleden niet voldoende liefde heeft gekregen, probeert deze leemte op te vullen en raakt erg gehecht aan degenen die om hem geven, dit kunnen niet alleen ouders zijn, maar iedereen die aandacht en zorg voor het kind toont. In een dergelijke situatie heeft het kind verschillende voorwerpen van aanbidding, maar in feite leidt dit ertoe dat het kind aan niemand echt gehecht is. Hij is passief en goedgelovig, wat een bepaald probleem is bij het aangaan van normale relaties en contacten met anderen en in de eerste plaats met ouders.
Tijdens de opvoeding gebeurt het dat ouders, die geen contact met het kind vinden, niet alleen zichzelf, maar ook hem de schuld gaan geven omdat ze hen niet waarderen, niet proberen de relaties te verbeteren, conflicten en ruzies veroorzaken. Maar in dit geval vergeten ouders gewoon dat dergelijk gedrag slechts bescherming tegen het kind is, meestal wordt het op een onbewust niveau genaaid voor alles wat de baby eerder heeft meegemaakt. In dit geval is het niet nodig om het kind in de steek te laten (en dit is vaak het geval), u moet specialisten raadplegen en met hun hulp alle problemen oplossen. Met de juiste aanpak zal het kind na korte tijd zijn gedrag veranderen en niet alleen zelf gelukkig zijn, maar ook zijn adoptieouders gelukkig maken.
Erfelijkheid
Veel adoptieouders zijn doodsbang voor erfelijkheid, en dit wordt vaak een van de problemen in de opvoeding. De angst voor erfelijkheid verschijnt niet zomaar, maar door jarenlange beweringen dat de appel niet ver van de appelboom valt, en het kind van een alcoholist, drugsverslaafde, disfunctionele persoon zal ook niet in staat zijn om een goed en volwaardig lid van de samenleving. Maar zo'n mening is een overblijfsel uit het verleden, genetici hebben herhaaldelijk bewezen dat erfelijkheid, hoewel het de ontwikkeling van een persoon beïnvloedt, niet dominant is. Alleen opvoeding kan de persoonlijkheid van een kind vormen, en het zal alleen van hem afhangen hoe hij opgroeit.
U hoeft niet bang te zijn voor erfelijkheid, u hoeft niet bang te zijn dat de ouders van het kind iets slechts in hem hebben gelegd. Allereerst moet u nadenken over hoe u ervoor kunt zorgen dat uw benadering van ouderschap geen negatieve gevolgen heeft.
Gezondheid
De gezondheid van een geadopteerd kind schrikt ouders niet minder af dan erfelijkheid. De angsten zijn terecht, omdat het vaak niet mogelijk is om een kind op te voeden in een weeshuis om nauw met zijn gezondheid om te gaan, maar dit mag toekomstige ouders niet afschrikken. Het ontwikkelingsniveau van de geneeskunde is nu zo hoog dat alle bestaande gezondheidsproblemen eenvoudig zijn op te lossen. En de ziekten zijn vaak niet zo ernstig dat je erdoor geïntimideerd wordt. Bovendien is er een mogelijkheid dat zelfs het gezondste kind soms gezondheidsproblemen heeft met de leeftijd, maar absoluut niemand is immuun voor een dergelijke situatie.
Als u besluit een zeer serieuze en verantwoordelijke stap te nemen, weeg dan de voor- en nadelen af om geen fouten te maken en het kind of uzelf niet te schaden. Er zullen altijd problemen zijn, maar met de juiste aanpak worden ze vrijwel direct opgelost. Bij het opvoeden van een pleegkind moet je nadenken over elke stap en daad, omdat het alleen van jou afhangt hoe het kind zal opgroeien en hoe hij zich tot jou en anderen zal verhouden. In de meeste gevallen zijn zowel kinderen als ouders gelukkig in pleeggezinnen, en het is vaak onmogelijk om aan te nemen dat het kind een stiefkind is.
