Soms is het moeilijk om een gemeenschappelijke taal te vinden met grootmoeders bij het opvoeden van hun eigen kind. Hoe te leren om hoeken glad te strijken en de juiste prioriteiten te stellen in kwesties van parallel ouderschap.
Er is niets mis met een grootmoeder die deelneemt aan de opvoeding van haar eigen kleinkinderen. Denk aan jezelf, en hoe je het leuk vond om tijd door te brengen met je grootouders, hoeveel ze je konden leren, hoeveel zorg en warmte ze je gaven.
De moeilijkheid ligt in het feit dat grootmoeders van nature maximalisten zijn, onweerlegbare kanunniken voor wie de principes zijn van "je hebt veel nodig", "paar botten doen geen pijn", "het is schadelijk om je oren nat te maken tijdens het baden", " sokken en hoeden zijn een heilige zaak” en nog veel meer. Tocht brengt hen in zwijm en tempert tot waanzin. Dan wordt de eens zo geliefde schoonzoon de doodsvijand, en de dierbare schoondochter wordt de armloze kulem.
Over het algemeen is het mogelijk om een catastrofe te voorkomen. En alle verantwoordelijkheid hiervoor rust grotendeels op de schouders van de oudere generatie, en niet op de kinderen. Beste grootmoeders, begrijp dat uw ervaring, naar uw mening, grenzeloos is, maar nog steeds geen geschreven waarheid. Zowel goede oude tradities als vooroordelen kunnen niet de belangrijkste drijfveer zijn in je doel om te helpen opvoeden. En onthoud ook hoe vaak je het onvoorwaardelijk met je moeder eens was, en of het zo onvoorwaardelijk en gemakkelijk was. Probeer daarom om de vrede en rust in het gezin te behouden:
- neem nooit verantwoorde beslissingen die uw kleinkinderen aangaan - dit is het voorrecht van hun ouders;
- laat jongeren verantwoordelijk zijn voor alles wat ze doen;
- Vervul op verantwoorde wijze alle "niet" - instructies: niet kopen, niet dragen, niet voeden, enzovoort, totdat u wordt gevraagd dit te doen;
- verwijt geen verwijten met uw hulp - doe het met heel uw hart en met plezier in uw vrije tijd.
En wees in het algemeen tolerant ten opzichte van elkaar en probeer jezelf in ieder geval soms in de schoenen van je schoondochter of dochter te verplaatsen en haar te begrijpen voordat je conclusies trekt.
