Uitgebreide zelfbeoordeling omvat een beoordeling van capaciteiten, fysieke kenmerken, acties en morele kwaliteiten. Veel psychologen beweren dat zelfrespect een neoplasma is van de adolescentie. Het is tijdens deze periode dat de echte actie begint.
Het zelfrespect van adolescenten wordt gekenmerkt door situationeel bewustzijn, instabiliteit en gevoeligheid voor externe invloeden. Het laatste punt wordt vaker toegeschreven aan de vroege adolescentie, later wordt het vervangen door de stabiliteit en veelzijdigheid van de dekking van de levenssferen.
De meeste jongeren hebben voldoende zelfvertrouwen. Door zichzelf een lagere rating te geven op belangrijke activiteitsgebieden, tonen ze de vorming van een realistisch beeld van het leven.
Geslachtskenmerken van zelfrespect
Uit een aantal onderzoeken is gebleken dat het vermogen om een adequate beoordeling van hun activiteiten te geven niet afhankelijk is van het geslacht van een tiener. Het vermogen van meisjes om anderen adequaat te beoordelen is hoger, dit feit wordt verklaard door hun interesse in anderen. Maar de overdracht van kennis over andere mensen naar je Zelf is hoger bij jongens.
De belangrijkste eigenschappen die jonge mannen evalueren zijn wilskrachtige, intellectuele en communicatieve eigenschappen. De jongens zoeken antwoorden op de vragen: "Hoe zijn ze in de ogen van mensen", "Hoe dicht staat hij bij zijn ideaal", "Hoe groot zijn de verschillen tussen zijn persoonlijkheid en de mensen om hem heen."
In de vroege adolescentie is het gevoel van eigenwaarde van meisjes een orde van grootte lager dan dat van jongens. Deze kloof is te wijten aan de grote aandacht van de meisjes voor de kwestie van hun eigen uiterlijk. Het belangrijkste criterium is de aantrekkelijkheid van het lichaam, niet de effectiviteit ervan.
Het effect van eigenwaarde op gedrag
Adolescenten met voldoende zelfvertrouwen hebben een hoger niveau van academische prestaties zonder plotselinge sprongen, een hoge persoonlijke en sociale status. Een groot interessegebied van dergelijke jongeren is gericht op allerlei activiteiten, en interpersoonlijke contacten zijn doelmatig en matig.
Een hoog zelfbeeld maakt de adolescent beperkt in activiteiten. Steeds meer komt de nadruk te liggen op communicatie, die gekenmerkt wordt door weinig inhoud.
Extreem overschat of onderschat gevoel van eigenwaarde wordt gekenmerkt door verhoogde angst, onvermogen om een oplossing te vinden in moeilijke situaties en egocentrisme.
Familie is de basis van zelfrespect
Eigenwaarde van adolescenten streeft naar emancipatie en scheiding van de mening van anderen. In de samenleving zijn staat dit echter niet toe, de belangrijkste zijn de oordelen en steun van ouders en leeftijdsgenoten. De mening van ouders wordt uitsluitend gezien als een mogelijk gezichtspunt over 'zichzelf'. Dit betekent niet dat de tiener vervreemd is van het gezin. Het algemene gevoel van eigenwaarde hangt grotendeels af van de acceptatie door de ouders van de aspiraties van de tiener, terwijl de beoordeling van leraren alleen van belang is voor de zelfbeoordeling van capaciteiten.
De negatieve en harde houding van ouders zorgt ervoor dat adolescenten zich concentreren op mislukkingen, deelname aan verschillende competities vermijden, agressie, grofheid en angst uitlokken. Niet alleen zelfbeschikking in het team is afhankelijk van erkenning door ouders, maar ook onderwijssucces.
