Een kind opvoeden is een moeilijk proces, omdat ouders al hun liefde en al hun kennis inzetten, delen wat ze kunnen. Eigenwaarde zal in de toekomst een van de belangrijkste en beslissende eigenschappen zijn. Overschat of onderschat, geeft het kind veel problemen en misverstanden van anderen in het leven, de gulden middenweg is belangrijk. Veel ouders verhogen opzettelijk het zelfrespect van hun kind zonder na te denken over hoe hij daarna zal leven.
Wat is zelfrespect? Het antwoord ligt in de naam, zelfrespect is het vermogen van een individu om zichzelf te evalueren. De vorming ervan wordt vanaf de kindertijd gelegd, alle mensen in de buurt die in contact zijn met het kind, druppel voor druppel, dragen bij. Vanaf de geboorte heeft een kind niet zo'n concept en wordt het gevormd dankzij volwassenen.
Een laag zelfbeeld wordt gevormd bij die kinderen, in wiens adres je constant verwijten en onaangename woorden kunt horen, heel vaak worden ze als voorbeeld genomen voor naburige kinderen. Elke, zelfs de meest onbeduidende, lijfstraf wordt slecht weerspiegeld. Met zo'n houding ontwikkelt het kind angst en twijfel aan zichzelf, als de belangrijkste mensen ter wereld voor hem - de ouders - ontevreden over hem zijn, dan lijkt de mening van de mensen om hem heen vergelijkbaar. Het kind vormt zijn eigen mening over zichzelf, als ik beledigd ben, betekent dit dat ik slecht ben, geen liefde waard.
Een opgeblazen gevoel van eigenwaarde wordt gevormd bij kinderen die voortdurend met en zonder reden worden geprezen. Elk wangedrag van het kind is gerechtvaardigd, hij brak het speelgoed - het is niet van hoge kwaliteit, kreeg een slecht cijfer - de leraar onderschatte het.
In deze situatie is de mening van zichzelf te goed, het kind denkt dat hij alles kan en doet alles goed. In deze situatie is het belangrijk dat ouders begrijpen dat in het geval van een mislukking, het kind de schuldigen zal zoeken, zelfs als alleen hijzelf de schuldige is.
Samenleving, kleuterschool, school helpen ook om het gevoel van eigenwaarde te vormen. De houding van leraren en opvoeders is erg belangrijk, soms kiezen ze hun favorieten, beledigen ze andere kinderen en schaden ze hun zelfrespect. De belangrijkste plaats van vorming is nog steeds het gezin, zelfs als het kind geen ondersteuning op school heeft gevonden, moet hij het thuis vinden.
Probeer de eerste vrienden en helpers te zijn, ga zo nodig zitten en praat, leg uit wat het kind fout doet en hoe het de moeite waard was om te doen. U kunt voorbeelden uit het leven geven over uzelf of over de mensen die het kind kent.
Leer uw kind kritiek met waardigheid te accepteren en de geschiktheid ervan te beoordelen, dit geldt ook voor verschillende prestaties. Het is belangrijk dat het kind alles realistisch bekijkt.
