De psyche van een kind op elke leeftijd is erg kwetsbaar. Stress, angsten, negatieve manifestaties van het omringende leven hebben een negatieve invloed op de vorming van zijn mentale toestand, zijn karakter.
Familie problemen
Het gezin is het fundament waarop het hele leven van het kind is gebouwd. De interpersoonlijke relatie tussen ouders en kinderen bepaalt hoe het gezinsgedragsmodel van een kind wordt gevormd.
Ouders dienen er rekening mee te houden dat het kind met hen leert communiceren. Het zijn de ouders die het kind een voorbeeld geven van gedrag. Dienovereenkomstig, als mama en papa constant vloeken, elkaar uitschelden, vechten, dan beschouwt het kind dit als de norm van communicatie in het gezin. Tegelijkertijd brengt zo'n ouderlijke relatie een onherstelbaar trauma toe aan de psyche van het kind.
In zijn toekomstige gezin zal het kind dezelfde relaties beginnen op te bouwen die hij in de kindertijd heeft waargenomen. Als hij de vloeken van zijn vader en moeder hoort, begint hij op een vergelijkbare manier met zijn kinderen te praten.
Ook de houding van een ouder ten opzichte van een zoon of dochter is van groot belang voor hun ontwikkeling. Als mama of papa tegen hun kind schreeuwen met scheldwoorden, leidt dit tot de vorming van een onderdrukte persoonlijkheid van de baby. Vervolgens zal het moeilijk voor hem zijn om in zijn capaciteiten te geloven, hij zal opgroeien als een mentaal onevenwichtig persoon.
Als er twee of meer kinderen in een gezin zijn, moet de houding van de ouders tegenover hen hetzelfde zijn. Anders voelt het kind aan wie minder aandacht wordt besteed, zich gebrekkig, "fout". Hij probeert de liefde van volwassenen te verdienen. Als hij dit niet heeft bereikt, begint hij woede te voelen op zijn ouders en andere kinderen. In de loop der jaren zal deze negatieve houding zeer moeilijk te keren zijn.
Andere problemen
De psyche van het kind kan getraumatiseerd raken door de negatieve houding van de mensen om hem heen. Dit kunnen leeftijdsgenoten zijn op de kleuterschool of op school, leraren, buren. Ouders dienen de sociale kring van hun kind in de gaten te houden.
Word een vriend van je kleintje. Dus je zult in staat zijn om zijn relatie te beheersen.
Het is belangrijk hoe de leerkracht of klasleraar de interpersoonlijke relaties van kinderen in de groep opbouwt. Hij moet voorkomen dat andere kinderen één kind kwaad doen. De passiviteit van een volwassene leidt tot een schending van de psyche van het vervolgde kind, dit kan ernstige gevolgen hebben. Bovendien leren andere kinderen dat ze op deze manier onverdiende superioriteit kunnen verwerven.
Wanneer een kind van nature een leider is, zal hij onbewust streven naar leiderschap in een groep kinderen. Als dit niet gebeurt, kan het kind het stereotype van gedrag doorbreken. Om zo'n moment te overleven, heeft hij de hulp van volwassenen nodig.
