De geboorte van een kind is niet alleen een grote vreugde voor ouders, maar ook een grote verantwoordelijkheid en moeite. Immers, zelfs een gezonde, normaal ontwikkelde baby is in het begin volkomen hulpeloos en weerloos, hij heeft voortdurend verzorging nodig. Bovendien is huilen in de eerste periode van zijn leven de enige manier waarop hij met volwassenen communiceert. En het is voor ouders vaak moeilijk te begrijpen waarom de baby huilt: van de honger, omdat hij nat is, hij heeft het koud of heet. Misschien was hij ergens bang voor.
instructies:
Stap 1
Verhoogde angst bij een baby kan zich in verschillende vormen manifesteren. Bijvoorbeeld nachtelijke angsten, soms zelfs nachtmerries. Hun tekenen: het kind wordt plotseling wakker met een luide kreet, kijkt angstig om zich heen, het is niet meteen mogelijk om hem te kalmeren, zelfs niet om hem op te tillen. Elke poging om hem terug in de wieg te leggen, vooral om te vertrekken, hem alleen in de kamer te laten, de baby ontmoet opnieuw huilen, geschreeuw. Als de ouders geen maatregelen nemen om de nachtangst te stoppen (zoals: "niets, gillen, huilen - wen er maar aan"), dan kan het kind aanhoudende slaapstoornissen, verminderde eetlust, een gevoel van zwakte, constante vermoeidheid ervaren. In de meest ernstige gevallen kan het leiden tot een zenuwinzinking.
Stap 2
Heel vaak wordt de angst van het kind uitgedrukt in de angst voor eenzaamheid. Veel ouders kennen deze situatie: de baby laat een wanhopige brul horen zodra hij alleen wordt gelaten, ook overdag en voor een korte tijd. Het gaat om de zeer reële hysterie. De redenen voor zo'n schrik zijn verschillend: de kenmerken van de fysiologische en mentale ontwikkeling van de baby, fouten in de opvoeding (ze waren te gewend aan de handen), enz.
Stap 3
Het kind schrikt vaak van harde geluiden. Simpelweg omdat hij nog geen verband kan leggen tussen oorzaak en gevolg, en niet begrijpt dat het geluid van een werkende stofzuiger of vleesmolen geen dreiging, gevaar verbergt. Het kind begrijpt maar één ding: er brulde iets verschrikkelijk. Het moet een soort afschuwelijk monster zijn. Het is heel eenvoudig om zo'n angst te definiëren: het kind begint bij elk hard geluid dat in huis of op straat wordt gehoord, hevig te huiveren.
Stap 4
Kinderen zijn ook vaak bang voor honden. Helaas proberen noch de eigenaren van de kleinere broers, noch de ouders zich vaak in de schoenen van de baby te verplaatsen. Bovendien brengen de ouders soms zelf de baby naar de hond: "Ze is braaf, aardig, ze zal niet bijten!" En hoe kan een kind dat weten, ter hoogte van wiens gezicht plotseling een gekartelde mond verscheen? Immers, zelfs een decoratieve hond zal voor een klein kind enorm lijken. Zo'n angst is ook gemakkelijk vast te stellen: de baby huivert, huilt als hij een hond hoort blaffen. En bij het zien van een hond kan hij zelfs hysterisch worden.
