Veel ouders beweren dat er maar twee benaderingen van ouderschap zijn: strikt en toegeeflijk. Dit is een absoluut verkeerde stelling.
Een kind kan zowel streng als toegeeflijk worden opgevoed. Als je een kind voortdurend blootstelt aan allerlei soorten straf en onderdrukking, dan leidt dit niet tot iets goeds. Hij kan wrok tegen je koesteren, zich terugtrekken. Bovendien kan hij in de toekomst grote problemen en misverstanden hebben met zijn kinderen. Maar niet alles kan worden toegestaan.
Als het kind nergens in wordt beperkt, wordt het onvoorzichtig en verwend. Dit zal hem hinderen op school, en bij het communiceren met kinderen, en dan op het werk. Daarnaast kan het kind denken dat zijn ouders gewoonweg niet voor zijn opvoeding willen en willen zorgen, maar alles op zijn beloop laten. Dit is ook niet goed. Het is onmogelijk om in deze twee uitersten te gaan, je moet beide benaderingen combineren, dan zal het gemakkelijker zijn om een kind op te voeden, en deze opvoeding zal zijn toekomstige leven en psyche op geen enkele manier schaden.
De juistheid van dit oordeel kan worden bevestigd door vele gevallen en voorbeelden. Ieder van ons had in het leven waarschijnlijk het geluk om andere families te observeren. En velen van ons hebben dezelfde indruk van strenge ouders. Het zijn die gezinnen waar kinderen rijkelijk worden opgevoed die ons aantrekkelijker lijken. Het zijn deze gezinnen die een norm kunnen worden genoemd en die als voorbeeld kunnen dienen voor anderen.
Het is niet de moeite waard om vanaf de kindertijd de discipline van het kind op te voeden. Op deze leeftijd begrijpen kinderen dit niet, ze zijn kalm en kunnen niet veel serieuze problemen aan. Baby's hebben liefde, tederheid en zorg nodig. Maar disciplinaire vaardigheden moeten worden ontwikkeld op de leeftijd van één. Op dit moment begint het kind actief te bewegen, de wereld te leren kennen en doet het vaak buiten de gebaande paden of te actief. Daarom is het erg belangrijk om bij het opvoeden rekening te houden met alle individuele kenmerken van uw kind.
Niemand beweert dat er zulke engelenkinderen zijn, als je ze opvoedt, hoef je niet veel moeite te doen. Maar er zijn ook kinderen met karakter. Het is met deze dat problemen ontstaan. Om een kind te dwingen te gehoorzamen, hoef je niet tegen hem te vloeken en te schreeuwen, laat staan hem te slaan. Je hoeft hem alleen maar de vaardigheid bij te brengen om naar de opmerkingen van volwassenen te luisteren. Dan zal het kind snel beseffen wat hij heeft gedaan, en dit zal zijn psyche niet schaden.
Het is belangrijk om te onthouden dat er nooit kolossale tragedies zullen ontstaan. Wat kan een tweejarige tenslotte voor vreselijks doen? Dat klopt, niets! Daarom hoeft u er niet naar te streven om alle tekortkomingen van uw kind in één keer te elimineren, maar moet u zijn discipline geleidelijk en stap voor stap opvoeden!
