Kinderen groeien niet altijd gehoorzaam, eerlijk en verantwoordelijk op. En heel vaak zijn ouders hier verantwoordelijk voor. Ze geven het kind niet de juiste hoeveelheid warmte en zorg. En hij komt in opstand als reactie, liegt, is onbeleefd.
instructies:
Stap 1
Jonge kinderen houden van hun ouders, wat ze ook zijn. Het begrip van de omgeving komt later - op de leeftijd van zes of zeven. Tot nu toe blijft het kind zelfs de meest emotioneel koude, harteloze ouders respecteren en waarderen, alleen maar omdat ze zo lang als hij zich kan herinneren bij hem zijn.
Stap 2
Op de leeftijd van zes tot zeven jaar, wanneer de behoefte aan sociale interactie toeneemt, begint het kind te leren dat er andere gezinnen zijn waar kinderen echt geliefd zijn. Hij communiceert met vrienden en klasgenoten die hem vertellen hoe aardig en goed ouders zijn, hoe ze van hun kinderen houden en ze waarderen. Het kind begint het gedrag van familieleden van vrienden te vergelijken met zijn eigen vader en moeder. En de vergelijking is vaak niet in het voordeel van het gezin. Dan probeert het kind erachter te komen waarom dit is gebeurd.
Stap 3
Wanneer een kind van volwassenen probeert te weten te komen waarom ze hem zo koud of hard behandelen, kan hij de vragen niet nauwkeurig formuleren, dus stelt hij de leidende. Bijvoorbeeld: "waarom ben je van mij bevallen", "wat zou je doen als ik er niet was", enz. Dergelijke en soortgelijke vragen dienen liefdevolle ouders te waarschuwen. Omdat het kind op basis van de antwoorden zijn verdere houding ten opzichte van zijn ouders opbouwt.
Stap 4
Na een heroverweging van de situatie waarin onbewuste liefde wel of niet overgaat in bewuste liefde, begint het kind een nieuwe communicatie met de ouders. Als de baby ervan overtuigd is dat hij geliefd en gewaardeerd wordt, is hij doordrenkt met vertrouwen in zijn dierbaren, wijdt hij hen aan al zijn problemen, vraagt hij om hulp. Als het kind beseft dat zijn ouders hem niet al te hartelijk behandelen en hun plichten alleen vervullen omdat er niemand anders is om dit te doen, en niet uit liefde voor zijn eigen kind, raakt hij geïsoleerd. Het kind laat mama en papa niet langer zien dat ze zijn geliefde zijn, begint zich teruggetrokken te gedragen of, omgekeerd, onbeleefd te zijn. Dit alles wordt gedaan om bij geliefden op zijn minst enkele emoties op te roepen die duidelijk kunnen maken dat het kind niet volledig onverschillig voor hen is.
