Omdat een persoon een sociaal wezen is, leeft hij omringd door zijn eigen soort en wordt hij, willekeurig, gedwongen om voortdurend contact te hebben met en te communiceren met andere mensen. Bovendien verschilt elk van hen in termen van emotionaliteit en gevoeligheid. Om conflicten en misverstanden in het communicatieproces te voorkomen, moet rekening worden gehouden met de psycho-emotionele aard van de gesprekspartner.
instructies:
Stap 1
Psychologen Heimans en Le Se onderscheiden, afhankelijk van de mate van emotionaliteit, activiteit en waarnemingsniveau, acht typen waaraan de een of andere gesprekspartner kan worden toegeschreven. Het gedrag van zo'n gesprekspartner tijdens de communicatie wordt bepaald door het magazijn van zijn karakter. Onder deze typen is er een definitie van amorf. Dit type mensen wordt gekenmerkt door zelfbeheersing en gebrek aan initiatief. Een amorf persoon voert opdrachten uit en beperkt zich alleen tot wat hem is verteld, er mag van hem geen extra actie worden verwacht. Als er een mogelijkheid is om iets uit te stellen voor later, zal hij daar zeker gebruik van maken. Ten opzichte van andere mensen gedraagt hij zich wantrouwend en verdenkt iedereen bij voorbaat van een verlangen om hem te manipuleren of te dwingen iets te doen, om enig voordeel van hem te krijgen.
Stap 2
Daarom is communicatie met een persoon die tot het amorfe type behoort nogal moeilijk. Zijn gedrag en reactie op de woorden van de gesprekspartner tijdens de communicatie kan onvoorspelbaar zijn, in zijn uitspraken kan er een gebrek aan logica en consistentie zijn. Het is moeilijk om stiptheid van zo'n persoon te verwachten of strikte nakoming van wat hen is beloofd. Zulke mensen zijn meestal gesloten en ondergedompeld in hun eigen ervaringen. Ze kunnen hun aandacht afslaan als het onderwerp hun aandacht niet waard is.
Stap 3
Als je ziet dat je gesprekspartner buiten de tijd en ruimte van het gesprek staat, moet je niet geïrriteerd raken en zijn aandacht proberen te trekken door een beroep te doen op het geweten of iets anders. Op deze manier krijg je geen resultaten. Je moet dit doen om hem te interesseren, en om te laten zien dat hij enig voordeel voor zichzelf kan behalen door deel te nemen aan communicatie. Probeer aan het begin van het gesprek het gebied van zijn interesses te achterhalen en op de een of andere manier te relateren aan het gespreksonderwerp. Effectief gebruik van interessante en niet-standaard verbale vormen, evenals stimulerende vragen en non-verbale communicatiemiddelen.
Stap 4
Maar tijdens het gesprek moet je jezelf constant beheersen, om niet te veel interesse in het gesprek met hem te tonen. Je kunt periodiek het onderwerp van het gesprek veranderen, alsof je de onbeduidendheid laat zien, maar er voortdurend op terugkomen. Probeer het voornaamwoord "ik" minder te noemen in een gesprek, maar gebruik het voornaamwoord "jij" vaker. Onbewust moet hij het gevoel hebben dat het gesprek hem en zijn interesses aangaat. Vraag zijn mening en zorg dat hij het ermee eens is dat het gespreksonderwerp ook voor hem belangrijk is. Veroorzaak geen conflicten door ze in de kiem te smoren met charme en schijnbare meegaandheid.
