Hoeveel moderne ouders zoeken informatie over de juiste opvoeding. Door veel boeken, forums en aanbevelingen van specialisten te lezen, willen moeders en vaders de ideale opvoedingsmethoden vinden. Maar tegelijkertijd vergeten volwassenen vaak bijna de belangrijkste manier om het gedrag van hun kind te beïnvloeden - hun eigen persoonlijke voorbeeld.
De verspreiding van sommige slechte gewoonten in onze samenleving is gewoon verschrikkelijk. Wat een enorm aantal mensen roken, vloeken, gooien afval of drinken alcohol op straat. Velen van hen hebben zelf kinderen. Als je zo'n vader vraagt of hij wil dat zijn baby gaat vloeken, zal de vader zeker nee zeggen. Een ouder met een benijdenswaardige volharding kan zijn kind de les lezen hoe het zich correct moet gedragen. Maar alle vermaningen zullen geen resultaat opleveren. Een kind is immers meer bereid om voorbeelden van gedrag te geloven en te volgen dan woorden.
Bier drinken op een bankje op de binnenplaats en hard vloeken met krachttermen zijn flagrante voorbeelden van walgelijk volwassen gedrag dat kinderen imiteren. Er zijn echter ook minder opvallende gevallen. Hoeveel ouders van schoolkinderen klagen dat hun kinderen niet willen lezen? En hoeveel tienermoeders worstelen met de verslaving van hun zonen en dochters aan computerspelletjes? Er zijn veel van dergelijke gezinnen. Maar volwassenen denken zelf zelden na over hoe lang geleden ze een boek hebben gelezen of 's avonds met elkaar hebben gesproken, en geen tv hebben gekeken.
Een ander voorbeeld, meer typisch voor baby's: een kind verkruimelt voortdurend koekjes of brood in de kamer en weigert volledig te eten aan de tafel in de keuken. Moeder vloekt, neemt de baby constant mee naar de tafel en probeert hem zelfs maar een tijdje op een stoel te laten zitten. En het resultaat is nul. Misschien moet ze dan eerst nadenken: wanneer heeft het hele gezin samen gegeten aan tafel in de keuken? Of hoe vaak pakken andere gezinsleden iets van de tafel en rennen dan door het appartement met een stuk eten, hun eigen ding doen? Dergelijke gedragspatronen zullen zeker worden gevonden. Het blijkt dat papa bijvoorbeeld aan het eten is terwijl hij tv kijkt op de bank. Dan is het gewoon hypocriet om te eisen dat het kind voorzichtig is bij het nemen van voedsel.
Peuters vergeten vaak hun handen te wassen na het wandelen of voor het eten. In dergelijke situaties kun je lang vloeken. Maar er is nog een andere, minder pijnlijke manier - om je handen met hem te wassen. Het komt zelden voor dat volwassenen zelf direct naar het toilet gaan als ze thuiskomen. Maar als ze dit constant voor het kind en / of samen met hem doen, dan zal de baby zo'n vaardigheid perfect consolideren.
Altijd moeten ouders, voordat ze opnieuw eisen aan hun kind stellen, nadenken of ze zelf een voorbeeld stellen van correct gedrag? Doen ze wat ze willen dat een peuter of tiener doet? Het vaak moeilijke gedrag dat moeders en vaders proberen en zonder succes te corrigeren, zijn hun eigen model dat het kind heeft geabsorbeerd en aangenomen.
