Je kunt veel kinderen vinden die constant speelgoed van andere kinderen willen afpakken, hoewel ze het helemaal niet nodig hebben. Voor zulke kinderen is het feit alleen al belangrijk - een stuk speelgoed van een ander kind afpakken. Meestal begrijpen dergelijke kinderen de overtuigingen van hun ouders niet dat dit niet zou moeten gebeuren, en dan beginnen ze te huilen en boos te worden op volwassenen die geen speelgoed van andere kinderen mogen nemen. Wat te doen in deze situatie?
Om te beginnen hoef je niet te spelen op het terrein waar andere kinderen spelen, maar dit is geen optie. Het zal voor u niet moeilijk zijn als u een paar weken samen met uw kind wandelt.
Probeer tegelijkertijd bij te houden wat er in uw huis gebeurt in termen van 'hebzucht' en 'verdeeldheid'. Zijn er dingen in uw huis die uw kind niet mag meenemen? Heeft het kind dingen die niet zonder zijn toestemming door andere gezinsleden mogen worden meegenomen?
Let ook op hoe de volwassenen in uw gezin denken over gelijkheid en wederzijds respect. Als volwassenen heel vaak iets verbieden aan een kind, kan hij ook iets verbieden aan zijn leeftijdsgenoten om te compenseren voor wat zijn ouders hem niet geven. Of omgekeerd, als je kind echt alles kan aanraken en pakken, kan hij dit ook buiten de muren van het huis blijven doen.
Vaker wel dan niet, geven ouders het kind alles wat het nodig heeft als hij de enige kleine in het gezin is. Ook zal het kind de gelijkheid van verdeeldheid niet begrijpen als volwassenen hem altijd eerst alles geven, maar alleen de overblijfselen die ze voor zichzelf houden. In zo'n situatie zal het voor een kind heel moeilijk zijn om zich aan te passen, omdat er thuis één beleid is en op straat volwassenen iets heel anders van hem willen.
