Het is tijdens de kindertijd dat de basis wordt gelegd voor onze verdere relatie met de samenleving. Voor een gezonde psychologische ontwikkeling van een kind zijn beide ouders nodig, omdat elk van hen een specifieke rol speelt bij de vorming van de persoonlijkheid. Maar wat moet een vrouw doen als ze gedwongen wordt een kind(eren) alleen op te voeden?
Een vrouw heeft een meer ontwikkelde emotionele intelligentie en haar gedrag is impulsief en gevoelig. Haar behoefte is om het kind met aandacht en zorg te omringen en hem vaak overdreven te verwennen. De man heeft een meer ontwikkeld ruimtelijk denken. Hij stelt een kader vast dat buitensporige toegeeflijkheid beperkt. De vader brengt de gedragsregels en normen naar het gezin. Door de gezamenlijke inspanningen van de ouders is een volwaardige opvoeding van het kind verzekerd.
Als een kind wordt opgevoed in een compleet gezin, dan heeft dit een positief effect op de psychoseksuele ontwikkeling van het kind, kan het begrijpen dat er verschillen zijn tussen zijn jeugdrelaties met moeder en volwassenen, tussen moeder en vader. Anders is er een probleem van schending van de genderidentiteit - het verlies van het eigen "ik".
In een compleet gezin, waarin het gezag van de vader niet wordt ondermijnd, is er een model waarbij het kind student is. Hij ziet de relatie tussen ouders en projecteert hen in de volwassenheid. Dit is wat zijn verdere relatie met het andere geslacht beïnvloedt.
Psychologisch advies
Vanuit het oogpunt van psychologie zijn er veel manieren om het probleem op te lossen:
- Vergeet je persoonlijke leven niet. Alleen gelaten probeert de vrouw zich volledig aan het kind te wijden en haar persoonlijke leven volledig te vergeten. Psychologen zijn van mening dat een dergelijke overbescherming niet alleen het kind belast, maar ook afwijkingen in de geestelijke gezondheid van het kind kan veroorzaken. In de toekomst leidt dit tot infantilisme.
- Behandel mannen niet negatief. Zelfs als afscheid nemen van een man pijnlijk was, mag je niet alle leden van het andere geslacht negatief behandelen. Dit gedrag heeft vooral een negatieve invloed op het meisje, waardoor ze de verkeerde stereotypen en richtlijnen krijgt.
- Wees niet bang om hulp te vragen. Alleen gelaten met het kind, neemt de vrouw de volledige verantwoordelijkheid op zich en probeert ze het zonder hulp van buitenaf te doen. Deze houding kan leiden tot zenuwinzinkingen en psychologische burn-out. Daarom moet u niet bang zijn om hulp te vragen aan familieleden en vrienden.
- Zorg voor "mannelijke communicatie". Kinderen, ongeacht hun geslacht, hebben behoefte aan communicatie met een man, laat het een oom of een grootvader zijn. Anders kunnen er psychische problemen ontstaan. Bij een meisje kan de afwezigheid van een man in het gezin onzekerheid veroorzaken in de communicatie met het andere geslacht in de toekomst, of, omgekeerd, een overmatige behoefte aan mannelijke aandacht. De jongen begint zich te identificeren met zijn moeder en neemt vrouwelijke eigenschappen aan, wat kan leiden tot homoseksuele neigingen.
- Weg met schuldgevoelens. Alleenstaande moeders voelen zich vaak schuldig dat een kind zonder vader opgroeit. Vaak zien kinderen de zwakte van deze moeder en gebruiken ze het voor manipulatie.
- Zoek tijd voor het kind. Zodat hij het allerbeste heeft, geeft een alleenstaande moeder al haar kracht om te werken. Maar vergeet niet dat volledige communicatie met de moeder erg belangrijk is voor het kind, dat noch familieleden noch kindermeisjes kunnen vervangen.
- Verwijder het negatieve over de vader. Zelfs als je breuk schandalig was, is dit geen reden om er negatief over te praten in het bijzijn van een kind. De redenen voor echtscheiding hebben alleen betrekking op volwassenen, en alle subtiliteiten van het ouderschap kunnen de psyche van een tiener negatief beïnvloeden. Wanneer het kind opgroeit, zal het mogelijk zijn om hem rustig alles te vertellen zonder persoonlijke beoordelingen - hij zal zelf zijn houding ten opzichte van zijn vader achterhalen.
- Vermijd volledige gezinnen niet. Alleenstaande moeders vermijden vaak de ontmoeting met complete gezinnen en geven er de voorkeur aan om met 'vrienden' te communiceren als ze pech hebben. Er wordt aangenomen dat hun kind zich ongemakkelijk en ongemakkelijk zal voelen in dergelijke bedrijven. Maar dit is een foutieve veronderstelling. Hoe breder de communicatiecirkel, hoe meer mogelijkheden om verschillende gedragspatronen te zien.
- Haast je niet om een nieuw gezin te stichten. Na het afscheid van een man zoekt een vrouw een nieuwe vader voor haar kind, in de hoop dat dit keer alles goed zal komen. Helaas is dit niet zo. Om niet dezelfde fouten te maken, moet een vrouw zichzelf de tijd geven om haar persoonlijke behoeften en verlangens te identificeren. De criteria voor het kiezen van een metgezel zullen veranderen, strenger worden, omdat zij nu verantwoordelijk is voor het welzijn van het kind. Dit wordt het begin van een nieuw leven.
Alleenstaande moeder zijn is geen zin. Dit is veel werk aan jezelf, een kans om te leren hoe je een sterke vrouw en een liefhebbende moeder kunt combineren, terwijl je vrouwelijk en begeerlijk blijft. Het is moeilijk, maar te doen. Je hoeft alleen maar te bedenken dat alleen een zelfvoorzienende en zelfverzekerde vrouw een gelukkig kind kan opvoeden.
