Het kiezen van een toekomstige echtgenoot is een zeer serieuze en zeer moeilijke zaak. Elke vrouw heeft haar eigen vereisten voor de "kandidaat voor echtgenoten". Als ze van plan is om kinderen te krijgen, zal ze zeker geïnteresseerd zijn in de vraag of de uitverkorene een vaderlijk instinct heeft.
Het is veilig om te zeggen dat niemand het vaderlijke instinct bezit, aangezien een dergelijk instinct in de natuur niet bestaat. Bij sommige hogere dieren, bijvoorbeeld bij gorilla's, zorgt het mannetje wel voor het vrouwtje tijdens de periode van het grootbrengen van de jongen - maar juist voor het vrouwtje. Welpen als zodanig bestaan niet voor hem, het vrouwtje zal sterven - het mannetje zal niet voor hen zorgen. Er is ook geen vaderlijk instinct in de mens.
Zelfs als we ons in de volgorde van een filosofische veronderstelling voorstellen dat een man een analoog van het moederinstinct kan hebben, dan zou het mogelijk zijn om zijn aan- of afwezigheid pas vast te stellen na de geboorte van een kind. In tegenstelling tot de algemene misvatting, kan het moederinstinct, zelfs bij vrouwen, op geen enkele manier de kinderwens beïnvloeden; het begint pas te werken na contact met een geboren kind. Het instinct, het "triggermechanisme" waarvoor het abstracte beeld van een kind is, dat niet eens in de baarmoeder is, kon in de loop van de evolutie niet worden gevormd, het abstracte denken is daarvoor te jong, geen enkel dier behalve de mens bezit het.
De wens of onwil om kinderen te krijgen, de bereidheid of onwil om ouders te worden, wordt niet bepaald door instincten, maar door opvoeding, een systeem van waarden, sociale attitudes en waardeoriëntaties. Het is zeker mogelijk en noodzakelijk om erachter te komen wat de levensrichtlijnen van de toekomstige levenspartner zijn.
Een man die is opgevoed als een "familieidool" zal geen vader zijn, maar een "tweede kind" van zijn vrouw.
Veel hangt af van het gezin waarin de man is opgegroeid, daarom is kennis van toekomstige familieleden verplicht. Als hij zonder vader is opgegroeid, kan blijken dat hij niet klaar is om deze sociale rol op zich te nemen. Het is onwaarschijnlijk dat een infantiele man klaar zal zijn om een vader te worden, die zowel ouders als grootmoeders en grootvaders hun hele leven "in hun armen hebben gedragen". Een indirect teken van zo'n opvoeding is de alledaagse hulpeloosheid: zelfs de soep kan niet alleen worden opgewarmd.
Het is geweldig als een man broers of zussen heeft, vooral jongere en met een groot leeftijdsverschil, dan is het zeer waarschijnlijk dat hij al enkele kwaliteiten van een toekomstige ouder heeft weten te verwerven.
Het is handig om met de toekomstige uitverkorene mee te gaan om vrienden en familieleden met kinderen te bezoeken en te kijken hoe een man met kinderen communiceert. Als het duidelijk is dat kinderen hem irriteren, afwijzing, moet je jezelf er niet van overtuigen dat dit andermans kinderen zijn, maar hij zal zijn eigen kinderen beter behandelen - voor een man is er niet veel verschil tussen zijn eigen en andermans kinderen.
Als een man, die hoorde over een mogelijke zwangerschap van een vrouw, begon te praten over een abortus, is het beter om de relatie met hem onmiddellijk te verbreken: hij zal geen betrouwbare metgezel in het leven worden.
Als er al een intimiteit heeft plaatsgevonden tussen een man en een vrouw, kun je een klein leugentje maken door een vermoeden van zwangerschap te melden (niet elk vermoeden wordt immers bevestigd), en kijk naar de reactie van de geliefde. Als een man deze boodschap als een ongeluk beschouwt, is hij hoogstwaarschijnlijk niet van plan om kinderen te krijgen. Iedereen die gefocust is op het vaderschap, zelfs in de aanwezigheid van moeilijke materiële en financiële omstandigheden, zal onmiddellijk beginnen na te denken over wat kan worden gedaan - een appartement huren, een tweede baan krijgen, enz.
Als de man een hand en een hart zou bieden, en de vrouw antwoordde met instemming, zou het niet overbodig zijn om openlijk met hem te bespreken hoeveel kinderen verondersteld worden te krijgen, wat te doen in geval van een ongeplande zwangerschap, detectie van intra-uteriene pathologie of de geboorte van een gehandicapt kind. Misschien lijken dergelijke gesprekken niet romantisch genoeg voor de pre-huwelijkstijd, maar het is beter om de bruiloft op tijd af te zeggen dan je hele leven te lijden.
