Je baby groeit op. Hij probeert al te praten en de eerste stappen te zetten. Maar samen met de aangename "prestaties" verschijnen de eerste protesten en grillen. Weigert te eten, wil geen panamahoed dragen en gooit alles op de grond. Hoe reageer je op dit gedrag?
Al deze "schande" die kinderen van een jaar oud doen, is volkomen normaal voor deze leeftijd. Als een kind onverschillig kijkt naar wat er om hem heen gebeurt, is het eerder een alarmerend signaal. Het openen van kasten, pogingen tot het demonteren, breken, knagen en gooien van voorwerpen in verschillende richtingen is een indicator van opgroeien, ontwikkeling, nieuwsgierigheid en activiteit.
Tijdens deze periode verschijnt de baby voor het eerst en manifesteert hij zijn eigen verlangens, die mogelijk niet samenvallen met de verlangens van volwassenen. Probeer niet uit alle macht te bewijzen dat "u hier de baas bent". Dit kan het karakter van uw kind negatief beïnvloeden. Probeer een compromis te vinden tussen zijn verlangens en de grenzen van wat is toegestaan.
Om het leven van uw kind veilig te maken en de beginselen van wil en initiatief in hem niet te verpletteren, probeert u een geschikte ruimte om hem heen te creëren. Installeer de doppen op de stopcontacten, verwijder breekbare, scherpe, kleine voorwerpen uit de kamer waarin het kind speelt. Als je bang bent dat hij iets zal breken, laat hem dit item dan gewoon niet zien. Als je iets hebt weggenomen, probeer het dan meteen te vervangen door een interessant speeltje.
Zittend aan de eettafel, kijkend hoe je de krant leest of je smartphone "wrijft", begint de baby hier een wilde interesse in te tonen. Probeer iets soortgelijks te vinden en geef het aan het kind. In de keuken kunt u een metalen kom en lepel aanbieden. Ze schijnen perfect en donderen als ze elkaar raken. Geef tijdens het lezen de oude uitgave van het tijdschrift aan de genade en vervang de echte telefoon door een speelgoedtelefoon. Er zijn telefoons die goede liedjes zingen voor kinderen.
Als je iets verbiedt, vermijd dan het "niet"-deeltje. Dit schadelijke deeltje werkt andersom en het kind blijft doen wat je hem verbiedt. Zeg hem beter wat hij moet doen. Bijvoorbeeld: "leg het neer", "kom naar me toe", enz. Gebruik sprookjes en spelletjes om te onderwijzen. Laat je oudere broer of favoriete speeltje een voorbeeld voor je kind worden, geen strenge berisping.
Als het kind wordt aangetrokken door heet, scherp of vuur, is het woord "nee" ook niet helemaal gepast. Onder de duizenden verboden die hij niet begreep, is dit weer een leeg woord. Je kunt beter zeggen "dit is gevaarlijk", "verbrand jezelf", "snijd jezelf af", "heet", "scherp". Maar de interesse zal waarschijnlijk niet vervagen totdat hij het op zichzelf probeert. Veel kinderpsychologen adviseren om kinderen in een veilige omgeving te 'proberen' met een naald of brand. Dit werkt meestal.
Ongeveer een jaar lang begint het kind te brabbelen, zijn spraak ontwikkelt zich actief. Hoe snel hij spreekt, is aan jou. Hoe meer tijd u aan uw communicatie besteedt, hoe sneller hij de taal onder de knie heeft. Noem de voorwerpen en acties die je uitvoert: "Laten we eten", "Breng me een boek", "Laten we gaan wandelen", "Dit is een bal", "Dit is een pop", "Een meisje huilt", enz.
Tijdens het voeden kunt u de baby zelf laten proberen te eten. Het is onwaarschijnlijk dat er iets van komt. Neem dan een tweede lepel en voer deze zelf. Forceer uw kind niet om te eten als hij botweg weigert. Het kinderlichaam is veel harmonieuzer ingericht dan onze ideeën over goede voeding. Afkeren van een lepel? Betekent gegeten.
De eerste jaren van een kind zijn erg belangrijk voor zijn toekomst. Zijn karakter, zijn gedrag hangt grotendeels af van hoe zijn eerste jaren verlopen. Uw aandacht, hulp, zorg en begrip zullen uw kind dienen als een uitstekende basis voor zijn toekomstige leven.
