De basisaspecten van opvoedingsgedrag van kinderen kunnen zodanig zijn dat kinderen opzettelijk telefoontjes van u negeren, wat hen enige keuzevrijheid geeft. Het geeft kinderen ook het gevoel dat ze "volwassen" zijn in de moderne samenleving. Situaties waarin kinderen je niet kunnen horen, laten ze denken dat ze superieur zijn aan jou.
Als uw kind u niet bewust waarneemt, doet alsof, uw vragen niet beantwoordt of weigert met u te communiceren, hoeft u niet te doen alsof u het goed met hem vindt. Je kunt het beste proberen contact met hem op te nemen.
Als het kind je uit frustratie of om een andere reden ineens niet meer aanspreekt, kun je jezelf het beste de vraag stellen: “Wat heeft mijn zoon/dochter nu precies nodig?”. Wat het kind absoluut niet nodig heeft, zijn colleges en colleges, want dit maakt alles alleen maar erger. Het kind heeft geen les nodig, maar ondersteuning.
Probeer elke machtsstrijd tussen kinderen en jou te vermijden. Kies alleen wat te maken heeft met de ontwikkeling van het kind, gezin en relaties. In feite geeft het proberen zich er niet mee te bemoeien het kind vrijheid van handelen, waardoor een klein probleem een groot probleem wordt. Dit gedrag is verliesgevend, want op jonge leeftijd is een kind tot veel in staat. Bijgevolg, hoe ouder het kind, hoe meer opvallende manieren hij heeft om zijn ontevredenheid te uiten, die de een erger is dan de ander.
Als de juiste en verantwoordelijke ouder moet u een unieke benadering van uw kind vinden. Er zijn vaak momenten waarop je moet aandringen op je standpunt. Als gasten bijvoorbeeld naar u toe komen en uw kind let niet op hen of voldoet niet aan eenvoudige verzoeken, dan moet u hem herinneren aan de gedragsregels.
