Zwangerschap is een zeer opwindende toestand voor een vrouw. Angst ontstaat om welke reden dan ook. Vooral in de beginfase, wanneer een nieuw leven net is begonnen en nog niet volwassen is geworden. Daarom is de eerste echo erg belangrijk om de conditie en ontwikkeling van de foetus te bepalen en de aanstaande moeder te kalmeren.
Voor de hele zwangerschap, als er geen pathologieën en andere risicofactoren zijn, wordt foetale echografie drie keer uitgevoerd - eenmaal per trimester op een bepaald tijdstip. Dit komt door de ontwikkelingsstadia van het kind in de baarmoeder.
Echografie of echografie wordt tegenwoordig beschouwd als praktisch de enige voldoende informatieve en relatief veilige methode waarmee u de ontwikkeling van de zwangerschap van begin tot eind kunt observeren en evalueren.
De eerste echo tijdens de zwangerschap wordt gedaan bij 10-14 weken, als er geen indicatie is voor een eerder onderzoek. Vervolgens wordt echografie uitgevoerd bij 5-6 weken.
Indicaties voor vroeg (5-6 weken) echografisch onderzoek kunnen de volgende factoren omvatten:
- het begin van de zwangerschap met vleesbomen;
- de aanwezigheid van een anticonceptiemiddel in de baarmoeder;
- tekenen van een mogelijke zwangerschapsafbreking (spotting, pijn in de onderbuik);
- vermoeden van "bevroren" of buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Tijdens de eerste echo kan de verloskundige-gynaecoloog twee onderzoeksmethoden gebruiken.
Transvaginaal onderzoek. Het wordt door de vagina gevoerd. Het voordeel is dat zo'n echografie meer volledige informatie geeft over de toestand van de foetus en baarmoeder, omdat de sensoren dichter bij de bestudeerde objecten komen en ook een hogere stralingsfrequentie hebben. Deze methode wordt het meest gebruikt in het eerste trimester en nog meer bij echografie in de vroegste stadia (5-6 weken).
Transabdominale studie. Het wordt uitgevoerd door de voorste buikwand. Het is noodzakelijk om voorbereid te zijn op zo'n onderzoek, namelijk om een volle blaas te hebben.
Echografie in het eerste trimester heeft de volgende doelen:
- bepaling van de locatie van de eicel (baarmoeder- of buitenbaarmoederlijke zwangerschap);
- diagnose van meerlingzwangerschappen;
- meting van de groei en structuur van het embryo en evaluatie van de verkregen gegevens;
- diagnostiek van mogelijke complicaties (dreigende abortus);
- studies om misvormingen en ziekten te bepalen of uit te sluiten (tumoren, maligne en goedaardige, cysten, pathologie van de structuur van de baarmoeder, enz.).
