Buitenbaarmoederlijke zwangerschap is een gevaarlijke pathologie waarbij een bevruchte eicel zich buiten de baarmoederholte begint te ontwikkelen. En als een vrouw niet op tijd hulp krijgt, kan ze overlijden aan uitgebreid bloedverlies en shock. Hoe kun je onderscheid maken tussen abnormale en normale zwangerschappen?
instructies:
Stap 1
Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zijn zeldzaam, goed voor ongeveer 1-2 procent van alle zwangerschappen. Meestal treedt het op als gevolg van disfunctie van de eileiders, verklevingen en obstructie. De risicogroep omvat vrouwen die genitale infecties hebben gehad (gonorroe, chlamydia, enz.), ontstekingsziekten van de geslachtsorganen, endometriose. Alle vrouwen met een verhoogde kans op het ontwikkelen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap moeten bij het minste vermoeden van pathologie een gynaecoloog bezoeken.
Stap 2
Helemaal in het begin zijn de symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet anders dan die van een baarmoederzwangerschap: een vrouw heeft een vertraging in de menstruatie, de borstklieren zwellen, slaperigheid, misselijkheid, zwakte, enz. verschijnen. Alleen een arts kan bepalen of een baarmoederzwangerschap dat niet is.
Stap 3
De analyse op de aanwezigheid van het hormoon choriongonadotrofine onthult het ook bij zowel baarmoeder- als buitenbaarmoederlijke zwangerschappen. Maar als de hCG-concentratie iets lager is dan de uitgerekende datum, kan de arts een pathologische zwangerschap vermoeden. Soms is dit hormoon in dit geval zo klein dat een thuistest er niet op reageert.
Stap 4
Heel vaak treedt bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op de dagen dat de menstruatie had moeten zijn, bloederige afscheiding op, wat een gevolg is van de reactie van het endometrium op de eicel in de eileider. Dit symptoom wordt soms verward met menstruatie of miskraam.
Stap 5
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan worden vermoed door een ongewoon magere of vertraagde menstruatie. Vraag in dit geval een zwangerschapstest of hCG-test. En als de uitslag positief is, neem dan contact op met je gynaecoloog. Hij zal hoogstwaarschijnlijk aanvullende tests bestellen om de toename van hCG te bepalen. Tijdens een baarmoederzwangerschap verdubbelt de hoeveelheid van het hormoon elke twee dagen. Als dit niet gebeurt, kan de zwangerschap buitenbaarmoederlijk zijn.
Stap 6
Echografisch onderzoek kan baarmoederzwangerschap vaststellen met een hCG-waarde van 1800 IE (gedurende een periode van ongeveer 5 weken). Als bij een dergelijke hoeveelheid hormoon de eicel in de baarmoeder niet zichtbaar is, is de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap erg groot.
Stap 7
Als, als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wordt vermoed, de toestand van de vrouw verslechtert, wordt laparoscopie voorgeschreven. Voor dit onderzoek worden de inwendige organen onderzocht met een dunne telescoop. Wanneer de diagnose is bevestigd, wordt de eicel verwijderd.
Stap 8
Gelukkig is het met behulp van laparoscopie heel vaak mogelijk om de eileider te behouden, waardoor een vrouw in de toekomst kan rekenen op een normale zwangerschap. Om deze kans te vergroten, is het raadzaam om vóór de geplande conceptie deze methode opnieuw te controleren om de toestand van de bekkenorganen en eileiders te bepalen.
