Hij voelt zich 's ochtends misselijk, snakt naar zout en de zwangerschapstest gaf een positief resultaat, maar er ging iets mis. Volgens statistieken is 2% van de zwangerschappen buitenbaarmoederlijk.
instructies:
Stap 1
Naast de gebruikelijke symptomen die het begin van de zwangerschap markeren - de afwezigheid van menstruatie, toxicose en vergroting van de borstklieren, ectopisch of buitenbaarmoederlijk, gaat zwangerschap vaak gepaard met hevige pijn en zelfs koliek in de onderbuik, waarbij afscheidingen worden uitgesmeerd. Bovendien kan de lichaamstemperatuur stijgen, duizeligheid en zwakte optreden en soms kan zelfs flauwvallen optreden. Stel het bezoek aan de arts niet uit als u deze alarmerende symptomen voelt.
Stap 2
De arts zal een onderzoek uitvoeren, een verwijzing geven voor een echografie, omdat alleen deze een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan detecteren. Met de vaginale onderzoeksmethode bepaalt de echografie-arts al in 4-5 weken de symptomen. Ondanks het feit dat het embryo zelf op dit moment misschien niet zichtbaar is, zal een ervaren specialist hoogstwaarschijnlijk een verzegeling in de eileider opmerken, een ophoping van vocht in de achterste ruimte en een kleiner dan het zou moeten zijn, de grootte van de baarmoeder zelf. Bij een conventioneel echografisch onderzoek is het embryo duidelijk zichtbaar vanaf 6-7 weken zwangerschap.
Stap 3
Tijdens de zwangerschap (zowel normaal als buitenbaarmoederlijk) scheidt de placenta een hormoon af: humaan choriongonadotrofine (hCG). Laat een bloedtest doen voor hCG. Er wordt aangenomen dat tijdens een normale zwangerschap, in tegenstelling tot een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, de indicatoren van dit hormoon hoger zijn. Maar hoe het ook zij, deze studie is bedoeld om de zwangerschap te bevestigen, als de echografie geen van de tekenen ervan zichtbaar maakt.
Stap 4
Helaas kunnen artsen u alleen een chirurgische behandeling aanbieden - laparoscopie. Dit is een zachte methode om het embryo uit de eileider te verwijderen, een operatie die geen incisie van het buikvlies vereist en wordt uitgevoerd met speciale optische apparatuur. Het belangrijkste na de operatie is om ontstekingsremmende therapie uit te voeren om herhaling van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te voorkomen. Overigens mag de volgende zwangerschap niet eerder dan zes maanden later worden gepland.
