Een persoon is in wezen niet alleen een biologisch, maar ook een sociaal wezen, daarom stelt de spraakfunctie hem in staat zich aan te passen aan de wereld om hem heen, communicatie tot stand te brengen met andere leden van de samenleving, zijn eigen vaardigheden sneller en efficiënter te ontwikkelen.
Om de spraakfunctie van het kind dynamisch en volledig te laten ontwikkelen, is het noodzakelijk om hem hierbij te helpen - simpel gezegd, je moet het kind leren spreken. Het leerproces kan voorwaardelijk in verschillende fasen worden verdeeld - en de allereerste begint in de kindertijd. Een klein kind leert brabbelen, maakt geluiden die in de verste verte lijken op de geluiden van menselijke spraak en luistert naar volwassenen. Op deze leeftijd is het noodzakelijk om vaker met het kind te communiceren, om woorden uit te spreken die voor hem begrijpelijk en vertrouwd zijn. Dan, al op de leeftijd van een jaar, kan het kind de eenvoudigste woorden spreken die verband houden met het dagelijks leven - bijvoorbeeld mama, papa, geef me een kopje, eet. Probeer de zogenaamde "kindertaal" niet te spreken, voornamelijk gebaseerd op onomatopee (yum-yum, boo, aw-aw, bb, etc.). Stel jezelf de taak om alle woorden correct uit te spreken, zodat het kind de juiste klank van elk woord onthoudt. Tweejarigen kennen en kunnen meestal al twintig tot honderd eenvoudige woorden. Ouders moeten letten op de kwaliteit van het spreken en het tempo waarin het aantal woorden dat het kind gebruikt, toeneemt. Als een kind sommige letters gebruikt in plaats van andere of moeilijkheden ondervindt bij het uitspreken van bepaalde klanken (bijvoorbeeld "p", "w", "s", "g", "l"), is het noodzakelijk om contact op te nemen met een logopedist als snel mogelijk. De specialist kan de baby helpen het stemapparaat te ontwikkelen en te leren hoe het correct te gebruiken. In sommige gevallen zijn dergelijke moeilijkheden van voorbijgaande aard en verdwijnen ze vanzelf naarmate het kind ouder wordt. Maar soms moet je hulp van buitenaf inroepen om een kind te leren spreken. Wanneer moet je alarm slaan? Onthoud dat een kind op driejarige leeftijd al in staat moet zijn om met leeftijdsgenoten te communiceren door op zijn minst de meest eenvoudige zinnen te gebruiken ("laten we gaan wandelen", "geef me een emmer", "laten we met een typemachine spelen"). Als uw kind dit niet kan, is het zinvol om naar een kinderpsycholoog te gaan, omdat dit wijst op slecht ontwikkelde communicatieve vaardigheden en in de toekomst ernstige psychische problemen kan veroorzaken.
