Cynici worden niet geboren, ze worden cynici. En dit komt door de moderne fundamenten en tradities die het gezond verstand beginnen te schaden. Een cynicus is een persoon die gedesillusioneerd is door de sociale mechanismen van het leven en alle vertrouwen in een of andere autoriteit heeft verloren.
Wie zijn cynici?
Cynische mensen zijn realisten die pessimisme en optimisme fel verachten. Ze accepteren alles zoals het is. Ze zijn nooit verdrietig en nooit blij als de reden hiervoor een kleinigheid is. Alles kan een "kleinigheid" voor hen zijn: cynici maken zich geen zorgen over de dood van mensen - er zijn er velen van hen vroeg op aarde. Cynische mensen maken zich geen zorgen over de dood van kinderen, omdat dit gewoon een ander menselijk nageslacht is, dat nog niets heeft bereikt. Volgens psychologen kunnen alleen volwassenen en psychologisch gevormde persoonlijkheden cynici worden genoemd.
Zulke mensen hebben hun eigen kijk op de wereld om hen heen, wat hen onderscheidt van de absolute meerderheid. De psychologie van een cynicus is zodanig dat alles eromheen te koop is en spirituele en morele waarden nooit hebben bestaan. Cynici hechten nooit waarde aan iets: alles wat verloren is, kan gemakkelijk worden teruggegeven, maar er zijn geen onvervangbare dingen en mensen. Dit is hoe deze individuen redeneren. In principe kan hun gedrag worden verklaard: een cynicus is een persoon die teleurgesteld is in het leven of in mensen en daarom alleen met een rigide berekening met hen communiceert.
Er is ook een keerzijde aan de munt. Het leven is erg moeilijk voor cynische mensen. Feit is dat ze door sommige mensen heen kijken, niet aarzelen in uitspraken die aan hen zijn gericht, deze of gene ongemakkelijke waarheid uiten, enz. Dit alles leidt ertoe dat de cynicus op weerstand stuit bij de meerderheid van de mensen om hem heen, het vermogen tot adequaat kritisch denken verliest en in hun ogen een echte paria lijkt. Psychologen geven ook een passende definitie aan dergelijke "outcasts". Charles Issawi, professor aan de Princeton University, noemt zulke mensen 'onaanvaardbare cynici'.
Waarom worden mensen cynici?
Alle karaktereigenschappen van een toekomstige persoonlijkheid worden in de kindertijd vastgelegd. Kinderen en adolescenten zijn erg vatbaar voor bepaalde acties van anderen: voor beledigingen, voor verraad, voor vernedering, voor kilheid. Natuurlijk is er in het begin geen neiging tot cynisme bij een kind, maar zodra hij minstens één keer een serieus probleem tegenkomt, begint hij zich af te schermen van iedereen om hem heen en probeert hij iedereen te bewijzen dat hij niet geeft om absoluut alles. Een kind in de kindertijd probeert zijn eigen pijn te verbergen en toont zijn onverschilligheid.
Reeds in de adolescentie zijn sommige toekomstige cynici beroofd van bepaalde menselijke gevoelens die inherent zijn aan de meerderheid. Ze hebben bijvoorbeeld helemaal geen sentimentaliteit, omdat ze denken dat het mensen gewoon afstompt. Toekomstige cynici voelen geen afgunst en beoordelen de omringende realiteit objectief, d.w.z. niet met hart en ziel, maar met verstand. De reeds gevormde cynicus hangt over het algemeen geen enkele religie aan. Psychologen merken één merkwaardig feit op: cynische mensen identificeren Jezus Christus met zichzelf en denken dat hij net zo cynisch is als zij.
