Leeftijdscrisis is niet beperkt tot volwassenen. Het is ook kenmerkend voor de kindertijd van de menselijke ontwikkeling.
Er zijn dus drie jaar verstreken sinds het geluk in de familie kwam in de vorm van een schreeuwende peuter. Hoeveel gebeurde er in deze tijd voor het eerst: de eerste tand, het eerste woord, de eerste letter. Tepels en luiers blijven achter, een enorm leven voor de boeg. En nu is de leeftijd aangebroken (2, 5-3 jaar), waarop de baby zich al begint voor te bereiden op een onafhankelijk leven, zijn karakter toont, koppig wordt in het verdedigen van zijn verlangens, vaak argumenteert om te laten zien dat hij zijn eigen mening heeft (niets dat het direct tegengesteld is aan de mening van volwassenen). Dit is een manifestatie van de persoonlijkheid van een klein persoon.
Om de negatieve manifestatie van de individualiteit van een kind te stoppen, is het noodzakelijk om de psychologie van het kind en zijn behoeften te kennen. Drie jaar is de leeftijd waarop de baby communicatie met leeftijdsgenoten nodig heeft. Daarom is een bezoek aan kinderclubs voor vroege ontwikkeling, de kleuterschool precies de juiste keuze. U hoeft niet erg emotioneel te reageren op de tranen en grillen van het kind. Misschien is dit gewoon ongehoorzaamheid, of misschien een crisis die niet stopt wanneer het kind krijgt wat hij wil. Een crisis is een verandering in zijn gedrag, en het zal niet snel verdwijnen.
Om de situatie onder controle te houden, moet men niet tot het uiterste gaan: alles toestaan of alles verbieden. Maar er zijn momenten, en een kind zou daarvan moeten weten, wanneer men volwassenen niet ongehoorzaam kan zijn: bijvoorbeeld, wanneer hij de weg oversteekt, moet hij de hand van een volwassene vasthouden, hij mag geen rommel maken, onbeleefd zijn tegen mensen. Aan de andere kant kun je grappen uithalen als het gepast is, bijvoorbeeld in de sneeuw liggen.
- Een belangrijke opvoedingsregel is deze: het woord "nee" moet met redenen omkleed zijn ("Je mag de kachel niet aanraken: je kunt je verbranden").
- Een van de belangrijke leerzame momenten, getest door de tijd, is sprookjestherapie. In elk sprookje zit immers goed en kwaad. Het lezen van sprookjes maakt het mogelijk om de acties van de helden te bespreken, te evalueren.
- Een 3-jarig kind moet de kans krijgen om zijn onafhankelijkheid te tonen waar hij dat wil: een jasje aan, schoenen aan, een tas helpen dragen, een bril inleveren. Het belangrijkste is om niet te vergeten hem hiervoor te prijzen.
- Volwassenen moeten gewoon leren om hun stem niet te verheffen tegen het kind. Het is soms best lastig, maar het zijn tenslotte volwassenen, zodat jongeren kunnen leren van hun voorbeelden. Als reactie op het gehuil van het kind moet men zeggen dat het wordt begrepen, een compromis proberen te vinden of zijn aandacht trekken met een ander soort actie.
- Uiteindelijk kan een professionele psycholoog ouders helpen om het kind te beïnvloeden. Het juiste advies zal het gedrag van de baby kunnen reguleren en het handelen van de ouders kunnen aanpassen, zodat hun communicatie met het kind voor beide partijen prettig is.
