Waarom steken volwassenen een hand op tegen een kind? Er zijn ouders die geloven dat dit de juiste manier van opvoeden is en de enige manier waarop kinderen begrijpen wat wel en niet kan. Anderen beseffen dat ze verkeerd bezig zijn, krijgen spijt nadat ze het kind hebben geslagen, maar handelen dan weer op de oude manier. Als je in de verleiding komt om het stoute kind een pak slaag te geven, stop dan! Haal diep adem, tel in gedachten tot vijf en stel jezelf een paar vragen.
Begrijpt het kind waarom ze hem slaan?
Het kind kan oprecht niet begrijpen waarom je zijn gedrag niet zo leuk vindt. Het is echt heel leuk om ketchup op gloednieuw behang te smeren. Zulke heldere en grappige figuren worden verkregen. Natuurlijk is het niet de moeite waard om voor dergelijk gedrag te prijzen. Maar je kunt het uitleggen. Bedenk eens wat er zo verschrikkelijk is gebeurd? Hoe zullen gekleurde achtergronden je toekomstige leven beïnvloeden? Word je ziek, ga je failliet, verlies je je huis? Je kunt je deze ketchup nog lachend herinneren en je kleinkinderen vertellen wat voor soort papa was. En je kunt voor altijd angst en wantrouwen zaaien in de ziel van het kind.
Is alles in je gezin in orde?
Als het kind zich misdraagt, en heel opzettelijk, is dit een teken dat er problemen zijn in het gezin. Vaker wel dan niet, trekt het kind gewoon je aandacht met zijn gedrag. Maar met elk van je slagen bevestig je alleen dat je de ware oorzaak van het slechte gedrag van het kind niet wilt vinden en het vreedzaam wilt elimineren. Begrijp eerst jezelf en breek niet de psyche van het wezen dat je het meest dierbaar is. De patiënten van psychotherapeuten blijken immers heel vaak mensen te zijn die in hun kindertijd door hun ouders zijn vernederd.
Wil je dat je kind van je houdt en je respecteert?
Het is moeilijk om van iemand te houden die je pijn doet. Met elke straf zal de gehechtheid van het kind verminderen. Hij zal steeds vaker liegen. Als je de waarheid vertelt, kun je immers een klap of een klap krijgen. De kloof tussen jullie wordt dieper en dieper. De angst voor straf vervreemdt het kind van de ouders; er kan geen echte vriendschap zijn tussen degene die straft en die gehoorzaamt.
Met welk doel sla je het kind?
Het allereerste antwoord dat in je opkomt is straffen. Wat wil je van straf? Zodat het kind beseft hoe slecht hij het heeft gedaan? En hoop je echt dat het huilende, beledigde kind, na jouw slagen, naar zijn hoek zal gaan en nadenken hoe het beter kan? Nee. Hij zal wanhopig zijn, hij zal zich vernederd voelen. Hij zal boos zijn en aan wraak denken. Want geweld kan alleen maar aanleiding geven tot wederzijdse agressie. En als ze niet meteen zichtbaar is, dan verstopt ze zich en wacht in de coulissen. Kom tot bezinning, je bent niet op het slagveld. Je bent in een gezin, op een plek waar iedereen vrede, liefde en begrip zou moeten vinden.
