Er zijn geen ideale relaties in de wereld, dit is een feit. Maar toch gaan sommige paren uit elkaar tijdens de "periode van stormen", terwijl anderen alleen maar sterker worden. Wat is het geheim?
In feite is het punt verre van dat gelukkige koppels niet vechten of te veel op elkaar lijken. Ze weten gewoon hoe ze conflicten op iets andere manieren moeten oplossen en kijken over het algemeen op een andere manier naar relaties.
1. In een gelukkig stel geven partners toe dat ze elkaar nodig hebben.
In de moderne samenleving wordt een heel andere benadering gecultiveerd. Nu wordt mensen geleerd dat van iemand houden en van iemand afhankelijk zijn zwak zijn, dat je moet proberen sterk en onafhankelijk te zijn, wat er ook gebeurt. Mensen schamen zich voor hun behoefte aan liefde en zorg, hoewel dit van nature bij ons hoort.
In een gelukkig stel hebben partners elkaar nodig en verbergen ze het niet. Ze aarzelen niet om te zeggen: "Ik heb je nodig" of "Ik wil weten dat je van me houdt, wat er ook gebeurt." Dit gedrag wordt niet als zwakte ervaren. Bovendien is het op deze manier uiten van je behoeften veel productiever dan verwijten.
2. Bij gelukkige stellen kunnen meningsverschillen een relatie niet verpesten.
Alle mensen zijn anders, en al hun kijk op het leven is ook anders. Dit geldt voor alle gebieden: financiën, het delen van verantwoordelijkheden thuis, vrije tijd, ouderschap, etc. Gelukkige stellen maken geen ruzie over welke positie correct is en wiens positie niet. Ze bespreken hun mening openlijk tijdens de dialoog, in plaats van erover te discussiëren. Dergelijke partners proberen een compromis te vinden zodat beide winnen, en komen niet tot een dergelijke beslissing wanneer de een de winnaar is en de ander de verliezer. In dergelijke paren zijn beide partijen partners, geen rivalen.
3. In gelukkige stellen kunnen partners hun fouten toegeven.
Dit principe houdt niet veel meer in dan fouten toegeven. Partners zijn niet bang om kwetsbaar te lijken, ze begrijpen dat het toegeven van een fout het zelfrespect niet mag verminderen, en vice versa. Ze staan altijd klaar om hun excuses aan te bieden als ze hun partner pijn doen, of als ze iets anders willen horen van hun partner. Door respect te tonen voor hun partner en hun verantwoordelijkheden te erkennen, kunnen dergelijke stellen sterkere, gelukkiger relaties opbouwen die voor beiden plezierig zijn.
4. Bij gelukkige stellen verdwijnt egoïsme naar de achtergrond.
Bij gelukkige koppels luisteren mensen naar elkaar en zijn ze bereid hun partner de kans te geven zichzelf te zijn, ook als zijn persoonlijke kwaliteiten niet in orde zijn. Relaties voor zulke koppels zijn een levensprioriteit, ze kunnen niet worden ondermijnd door persoonlijke verschillen. Mensen luisteren en horen elkaar, accepteren wat belangrijk is voor hun partner en proberen altijd hun persoonlijke belangen in gevaar te brengen als dat gunstig is voor de relatie.
5. Gelukkige stellen waarderen elkaar
Partners beschouwen elkaar niet als vanzelfsprekend, ze zijn dankbaar en waarderen elk moment dat ze samen doorbrengen. Dit soort liefde geneest de zielen van mensen. Als je partner ziet dat je hem waardeert, betekent het voor hem dat je zijn beste eigenschappen hebt onderscheiden. Bovendien waarderen deze stellen wat ze hebben. Ze stellen gemeenschappelijke doelen en gaan daar naar toe, maar vergeten tegelijkertijd niet te genieten van het moment.
6. In gelukkige stellen weten ze hoe ze moeten vergeven
Bij gelukkige stellen koesteren mensen geen wrok. Ze hoeven zich niet steeds opnieuw gekwetst te voelen. Deze benadering vernietigt de relatie en verandert geleidelijk je houding ten opzichte van je partner. Gelukkige stellen gaan onmiddellijk om met een situatie waarin de een de ander heeft beledigd en doen dit op een constructieve manier. Of, als ze besluiten geen vraag te stellen, vergeven ze elkaar echt en koesteren ze geen woede en wrok, zodat ze het er ineens uit kunnen gooien.
In gelukkige koppels doen mensen elkaar ook pijn, maar ze benaderen conflicten met liefde en empathie. Dit is het belangrijkste verschil tussen gelukkige en ongelukkige paren.
