Liefde is een heerlijk gevoel dat inherent is aan ieder mens. Er is liefde tussen man en vrouw, vriendschappelijke liefde en liefde tussen kinderen en ouders. De laatste soort van dit gevoel is overal en overal te vinden. Soms hoor je echter van een kind dat hij papa of mama niet met warmte behandelt.
Is het mogelijk dat een kind geen liefde voor zijn ouders heeft?
Op internet is veel informatie te vinden over hoe ouders met hun kinderen omgaan. Maar vrijwel nergens wordt het onderwerp van de liefde van kinderen voor hun ouders aangeroerd. Het lijkt erop, hoe is dit toegestaan? Maar de realiteit is dat er soms onaangename situaties worden gecreëerd en het is buitengewoon moeilijk om ze op te lossen. Veel psychologen proberen problemen te vinden waardoor een kind, zoals hij gelooft, ophoudt van zijn ouders te houden. Er is geen eenduidig antwoord op deze vraag en die zal er ook nooit komen, maar er zijn verschillende objectieve meningen die u in staat stellen de situatie te begrijpen. Problemen moeten zo diep mogelijk worden gezocht, omdat oppervlakkige indicatoren bedrieglijk kunnen zijn. Heel vaak houdt het kind op van een van de ouders te houden, omdat in dergelijke situaties, wanneer mensen proberen de situatie te redden, synchrone acties belangrijk zijn.
In elk conflict met een kind moeten ouders zich aan één standpunt houden, want als de een het kind beschermt en de ander moraliseert, zal het kind hem hoogstwaarschijnlijk negatief behandelen.
De meest voorkomende redenen voor het gebrek aan liefde van een kind voor zijn eigen ouders
De eerste en misschien wel de meest voorkomende reden voor het gebrek aan liefde van een kind voor zijn ouders is een gebrek aan aandacht. Het komt voor dat ouders lang aan het werk blijven en de baby wordt overgelaten aan grootouders, andere familieleden of kindermeisjes.
In dergelijke situaties verliest het kind het begrip van wie zijn ouders zijn en verlegt het zijn gevoelens naar degenen die in de buurt zijn.
De tweede meest voorkomende oorzaak doet zich voor wanneer er twee of drie kinderen in een gezin zijn. In dergelijke gevallen krijgen jongere kinderen meer aandacht, terwijl oudere kinderen jaloers en boos worden op hun kleine broertjes en zusjes. Wrok ligt op de loer en ontwikkelt zich tot agressie, waarna een onverschillige houding ten opzichte van ouders en naasten intreedt. Op zulke momenten is het heel belangrijk om alle kinderen evenveel aandacht te geven.
De derde reden komt niet veel voor, maar wel heel gewoon: het vertrek van een van de gezinsleden uit huis of de scheiding van de ouders. Helaas geeft een van de ouders die het huis verlaat tijdens een scheiding of als gevolg van ruzies het kind niet meer de juiste hoeveelheid aandacht, terwijl de peuter begint te geloven dat hij niet geliefd is. In sommige gevallen begint het kind zelfs te geloven dat hij de oorzaak is van alle problemen en probeert het zoveel mogelijk afstand te nemen van zijn familieleden, wat verder tot zijn onverschilligheid leidt.
Al deze redenen zijn slechts het topje van de ijsberg. Voor kinderen is niet alleen de houding in het gezin belangrijk, maar ook het welzijn ervan. Geen enkel geval leent zich voor analyse zonder gedetailleerde overweging, daarom is het belangrijk om de essentie van het probleem te begrijpen en te proberen het op het diepste niveau op te lossen.
