Veel ouders vinden het erg moeilijk om te accepteren dat een tiener geen klein kind is, hij heeft zijn eigen mening, zijn eigen kijk op het leven. Pogingen tot buitensporige controle, verhoogde voogdij op deze leeftijd kunnen tot zeer negatieve gevolgen leiden.
Het verlangen naar totale controle over het kind en zijn leven kan het gevolg zijn van persoonlijke interne zorgen en angsten van de ouders. Een andere reden is dat controle een soort perverse vorm van voogdij en zorg is. In sommige gevallen kan meer controle aangewezen zijn, veel hangt af van de context van de omstandigheden. Als het echter gaat om het beheersen van het leven van een tiener, kan het scenario voor de ontwikkeling van verdere gebeurtenissen onvoorspelbaar zijn. Er zijn twee cruciale opties voor de uitkomst van ouderlijk toezicht in het leven van een tiener. En ze hebben allebei een nogal negatief licht.
De tiener voelt zich volwassen en in veel opzichten een gevormde persoonlijkheid. Dit is geen kind dat geen eigen mening of kijk op een situatie heeft. In de adolescentie leert een persoon communiceren met totaal verschillende mensen, is hij op zoek naar zichzelf, wordt hij geconfronteerd met tal van moeilijkheden die voor ouders misschien dwaas lijken, maar voor een tiener een serieus gewicht hebben. Op deze leeftijd heeft een volwassen kind meer vrijheid nodig. Hij wil dat zijn ouders zijn rechten erkennen en hem toestaan beslissingen te nemen. Tegelijkertijd staat een tiener in zeldzame gevallen negatief tegenover zijn vader en moeder, als de ouders zich niet ongepast jegens hem gedragen. Wat kan het resultaat zijn van een poging tot totale ouderlijke controle over een tiener?
Resultaat één: opstandig kind
Controle, voogdij en verhoogde aandacht voor het leven - vooral persoonlijk, privé - van een tiener kan een serieus probleem worden in het geval dat de tiener zelf van kinds af aan een voldoende sterk, koppig of zelfs rebels karakter heeft. Als zo'n kind wordt geconfronteerd met pogingen tot strikte opvoeding en totale controle over elke stap, zal hij zijn ouders als vijanden gaan zien. Alle ouderlijke woorden zullen worden beschouwd als een verlangen om te schaden. Vooral lastige tieners hebben wat vrijheid nodig, maar ze hebben ook ouderlijke aandacht nodig, maar niet opdringerig en niet in de vorm van hard ouderschap.
Als een tiener begint te voelen dat mama en papa elke stap proberen te beheersen, ze niet alleen advies geven, maar aandringen en hun mening opleggen, zal het kind beginnen te handelen "door tegenspraak". Hij zal verzoeken inwilligen en alles op zijn kop zetten. Het verlangen om te protesteren is een typische eigenschap in de adolescentie. Als de ouders zelf een soort 'vijandige omgeving' creëren, zal de tiener stoppen zichzelf te beheersen.
Opstand en intern protest tegen voogdij en controle tijdens de adolescentie kunnen leiden tot:
- een daling van de schoolprestaties;
- tot constante conflicten in het gezin;
- vreemde, gevaarlijke of verdachte hobby's van een tiener;
- aan dubieuze bedrijven en vrienden;
- in bijzonder extreme gevallen kan alles in de adolescentie veranderen in klein hooliganisme, verslaving aan alcohol en sigaretten;
- tot het isolement, de geheimhouding van het kind;
- verlies van vertrouwen in de adolescent in relatie tot ouders enzovoort.
Het resultaat van totale controle in de context van een dergelijke situatie hangt grotendeels af van de omstandigheden die de adolescent omringen, van het magazijn van zijn persoonlijkheid en de voorbeelden die hij voor zijn ogen ziet. In de adolescentie hebben kinderen de neiging om hun idolen te kiezen, om gelijk te worden met welk volk dan ook. In sommige gevallen kunnen idolen en gezagsdragers verre van positieve karakters zijn.
Vergeet niet dat het in de adolescentie is dat mogelijke psychopathieën zich duidelijk kunnen manifesteren, karakteraccentueringen worden onthuld, opnieuw, helderder. De tiener heeft een slechte controle over zijn gedachten, filtert slecht wat hij zegt en heeft moeite zijn emoties te beheersen. Hij wil misschien geen kwaad doen, maar in een staat van passie, overmatige woede, agressie of wrok tegen zijn ouders, kan een tiener zich op een ongepaste manier gedragen, een provocateur worden voor een sterk conflict.
Resultaat van de tweede: afhankelijke persoonlijkheid
De tweede versie van de negatieve ontwikkeling van gebeurtenissen tegen de achtergrond van totale controle en overmatige ouderlijke zorg voor de tiener lijkt erop dat het kind geleidelijk verandert in een volledig onderdrukt, teruggetrokken en verloren persoon. Omdat ze hun kind tegen de wereld willen beschermen en elke stap van het kind willen controleren en controleren, cultiveren ouders onbewust totale onzekerheid in hem, ruïneren ze het zelfrespect van het kind en hebben ze een negatieve invloed op de ontwikkeling van onafhankelijkheid.
Kinderen, die zich van kinds af aan onderscheidden door een zachtaardig karakter, in wie zo'n eigenschap als een uitspraak domineert, zijn meer geneigd om onder de controle van hun ouders "in te storten". Als zo'n volwassen kind een autoritaire moeder of vader heeft, zal de situatie vele malen erger worden. Zulke pubers kunnen, zelfs met een groot innerlijk verlangen, niet terugvechten. Het is gemakkelijker voor hen om nederig alles te accepteren wat hun ouders zeggen, wrok, angst en andere gevoelens in zichzelf te verbergen en te zwijgen.
Door een tiener die geen sterke wil heeft overdreven te controleren, kun je ervoor zorgen dat het kind er altijd zal zijn. Hij zal gehoorzaam en stil zijn, zal geen contact opnemen met slecht gezelschap, zal proberen actief te studeren en alleen goede cijfers te halen. Voor de persoonlijke ontwikkeling van een tiener speelt deze situatie echter een negatieve rol.
Waartoe kan een vergelijkbaar scenario van de ontwikkeling van evenementen leiden:
- het kind wordt een outcast in het schoolteam, het zal moeilijk voor hem zijn om met klasgenoten en leraren om te gaan;
- een tiener zal volledig afhankelijk zijn, hij zal elke beslissing in de handen van zijn ouders leggen; op oudere leeftijd zal zo'n karaktereigenschap een zeer negatief effect hebben op het leven in het algemeen;
- isolatie, terugtrekking in jezelf en je eigen wereld zal de basis worden van het leven van een tiener, terwijl negatieve emoties en ervaringen gericht op ouders zich in hem zullen ophopen, maar zo'n kind zal eenvoudigweg geen claims kunnen maken;
- constante controle en druk, overmatige voogdij kan tijdens de adolescentie verschillende psychosomatische ziekten veroorzaken, variërend van constante hoofdpijn en eindigend met verschillende complicaties, zelfs na een banale verkoudheid;
- veel typische tieneronderwerpen kunnen voorbijgaan, maar in de toekomst zullen ze terugkeren naar het leven van een volwassene, en dit is niet altijd gepast en leidt misschien niet altijd tot een positief resultaat;
- in de regel worden adolescenten die heel erg door hun ouders werden verzorgd en gecontroleerd, volwassen worden, "riffotten" worden, alles uit de kast halen; zulke mensen hebben een zeer verhoogde neiging om risico's te nemen, terwijl ze niet geleerd worden verantwoordelijkheid te nemen voor hun acties en daden.
Om vrienden te blijven met het volwassen kind, moeten ouders niet te ver gaan. Het kan heel moeilijk zijn om een kind meer vrijheid te geven, maar het is noodzakelijk. Anders kan het resultaat van totale controle over een tiener tot onaangename gevolgen leiden, ook voor de ontwikkeling van het kind zelf.
