Het nemen van een uitstrijkje van de anus is een onaangename procedure. Natuurlijk veroorzaakt het bij een klein kind een heftige protestreactie. Maar het belang van een dergelijke analyse is echt moeilijk te overschatten.
Een analyse in de vorm van een schrapen van de anus wordt niet alleen voorgeschreven voor kinderen, maar ook voor volwassenen die met kinderen werken of met voedsel omgaan.
Waar is de analyse voor?
Er zijn verschillende bacteriën die darmziekten veroorzaken - salmonella, E. coli, shigella, de veroorzaker van dysenterie. Hun verschijning in de darmen leidt niet altijd tot ziekte, het lichaam kan ze zelf "in bedwang houden". In dit geval wordt de persoon niet ziek, maar is hij drager en kunnen anderen door hem besmet raken.
Daarom is het erg belangrijk voordat een kind naar de kleuterschool gaat of voordat het naar een zomerkamp wordt gestuurd om ervoor te zorgen dat hij niet zo'n drager is, wat wordt gedaan met behulp van bacteriologische analyse: er wordt een uitstrijkje van de anus genomen en op een voedingsbodem en vervolgens wordt de vermenigvuldiging van bacteriën gevolgd.
Een andere analyse die op deze manier wordt gedaan, is schrapen voor enterobiasis. De term vertaalt zich letterlijk naar leven in de darm. We hebben het over wormen die zich nestelen in het spijsverteringskanaal.
Een uitstrijkje van de anus wordt ook gebruikt bij de diagnose van darmkanker, maar de arts zal een dergelijke analyse alleen voorschrijven als er een vermoeden bestaat van een dergelijke ziekte.
Hoe wordt de analyse uitgevoerd?
Een uitstrijkje van de anus kan op verschillende manieren worden afgenomen. Dit wordt bepaald door wat voor soort analyse moet worden gedaan.
Bij het schrapen voor enterobiasis trekt de laboratoriumassistent een steriel wattenstaafje rond de anus van de patiënt. Voor bacteriologische analyse wordt het stokje enkele centimeters in het rectum gestoken. In beide gevallen moet de patiënt voorovergebogen staan en de billen met zijn handen spreiden. Als we het hebben over een klein kind, zal de ouder die hem vergezelt het uit elkaar moeten duwen. Als het kind bang is voor de analyse, weerstand biedt, moet hij zo stevig mogelijk worden vastgehouden, anders kan de laboratoriumassistent per ongeluk het rectum beschadigen met een stok.
Alvorens een bacteriologische test te doen of te schrapen voor enterobiasis, hoeft het kind niet te worden gewassen. Hierdoor kan het biomateriaal nabij de anus gedeeltelijk worden vernietigd en wordt het analyseresultaat vervormd.
De moeilijkste procedure is het nemen van een uitstrijkje voor kanker. De patiënt ligt op zijn rechterzij en de laboratoriumassistent steekt een stok met een speciale lus vrij diep in de anus. Natuurlijk moeten de ouders er ook voor zorgen dat het kind onbeweeglijk ligt om letsel te voorkomen.
