"Mam begrijpt me helemaal niet, en wil het ook niet begrijpen!" Dergelijke klachten zijn niet alleen te horen bij adolescenten, maar ook bij volwassen mensen die zelf kinderen hebben. Ja, het is gewoon zo dat het met de naaste persoon - je eigen moeder - soms niet gemakkelijk is om een gemeenschappelijke taal te vinden. Dit probleem kan zich voordoen voor zowel dochters als zonen. De natuurlijke vraag is: waarom, wat is de reden?
Wat is de reden voor het misverstand tussen moeder en dochter?
Elke normale moeder wil het goede voor haar kind, dus ze maakt zich zorgen om hem, probeert te waarschuwen voor fouten, problemen af te wenden. Als een vrouw een dochter heeft, draagt de moeder instinctief haar ervaring over op haar, met betrekking tot letterlijk alle aspecten van het leven, inclusief relaties met het andere geslacht. Als deze ervaring bijvoorbeeld niet erg succesvol was, is de vrouw bang dat haar volwassen dochter hetzelfde lot zal overkomen, dus probeert ze haar elke stap te beheersen, om zich bewust te zijn van waar ze tijd doorbrengt, welke jongens ze ontmoet, enz. Natuurlijk kan niet elk volwassen meisje dit gelaten verdragen. En ze besluit: "Mama begrijpt me niet, plaatst me in een domme positie, beschouwt me als een dom meisje." Als gevolg hiervan verschijnen ruzies, schandalen en wederzijdse verwijten.
Zo gaat het ook: een overdreven dominante moeder eist onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van haar dochter, ook al is de dochter lang geleden getrouwd en woont ze apart. Ze is oprecht van mening dat haar mening over elke kwestie 'de ultieme waarheid' moet zijn. Natuurlijk zal de dochter het vroeg of laat beu worden. Om nog maar te zwijgen van het feit dat de schoonzoon waarschijnlijk niet blij is met zo'n zelfverzekerde arrogantie van de schoonmoeder! Hier is een duidelijke reden voor verwijten voor misverstanden.
Ten slotte kunnen we praten over een mismatch van opvattingen, smaken, gewoonten. In dit geval kan alles eenvoudig worden gecorrigeerd door tot een wederzijds aanvaardbaar compromis te komen.
Wat veroorzaakt conflicten tussen een zoon en een moeder?
Sommige moeders, vooral degenen die jongens opvoeden zonder echtgenoot, maken een zeer ernstige fout: ze proberen hun zonen op te voeden als dochters. Met een ijver die beter gebruikt kan worden, verstikken ze letterlijk mannelijke kwaliteiten in hen: onafhankelijkheid, initiatief, gezonde agressiviteit (het is natuurlijk goed, met mate). Het is nog erger als ze hun zonen tegelijkertijd met echt verstikkende zorg omringen. Als gevolg hiervan kan de zoon vroeg of laat "ontploffen", in opstand komend tegen de voogdij van de moeder, wat gewoon vernederend is voor zijn mannelijke trots. En de moeder, die zich beledigd en verraden voelt, begrijpt oprecht niet wat er aan de hand is? Ze wilde het beste!
Een veel voorkomende oorzaak van conflicten tussen moeder en zoon, wederzijdse verwijten voor misverstanden, is het beruchte probleem "schoondochter - schoonmoeder". Helaas kunnen niet alle vrouwen rustig accepteren dat hun aanbeden jongens nu hun eigen gezinsleven hebben, waar zelfs ouders zich niet mee mogen bemoeien.
