We analyseren 6 gezinscrises per jaar en doen aanbevelingen om ze te overwinnen.
Crisis is vanuit het Latijn vertaald als "keerpunt". Met een succesvolle overwinning verenigt hij het gezin, brengt hij relaties naar een nieuw niveau. Lukt dat niet, dan leidt dat tot echtscheiding. Het belangrijkste bij het overwinnen van crises is om zo veel en eerlijk mogelijk met elkaar te communiceren.
In de psychologie wordt algemeen aanvaard dat elk gezin 6 normatieve crises doormaakt. Laten we ze allemaal eens nader bekijken.
1 jaar crisis
Meningsverschillen worden in verband gebracht met verschillende ideeën over huwelijkse verantwoordelijkheden. Een vrouw verwacht bijvoorbeeld dat haar man haar helpt in het huishouden, maar hij weigert categorisch om zich met 'vrouwenzaken' bezig te houden. Of de echtgenoot wil niet werken en de echtgenoot is gericht op een gelijkwaardig partnerschap.
De basis van het verschil in percepties ligt in de regel in het verschil in die modellen van relaties tussen een man en een vrouw die echtgenoten in de kindertijd met hun ouders observeerden. Als man en vrouw geen nieuw model ontwikkelen dat voor beiden geschikt is, valt het huwelijk uiteen.
Crisis 3-5 jaar
Meningsverschillen ontstaan over de geboorte en opvoeding van een kind, de zorg voor hem. En ook deze crisis hangt samen met het probleem van het verwerven van een eigen huis en het opbouwen van een carrière.
Een crisis kan er bijvoorbeeld zo uitzien: de vrouw is halsoverkop in haar carrière gegaan en de man wil een kind en het comfort van een huis. Of zo: het gezin heeft een hypotheek afgesloten, de man wil die sneller aflossen (of de man spaart voor zijn huisvesting), en de vrouw leeft liever op een dag.
In deze periode is het belangrijk om samen de prioriteiten en doelen in het leven te bespreken, te onthouden waar je bent begonnen, hoe het met je ging en waarom je getrouwd bent.
Crisis 7 jaar
Dit is een crisis van het dagelijks leven. De partners hebben hun verantwoordelijkheden perfect onder de knie, de prioriteiten op een rij gezet en in het algemeen lijkt het erop dat iedereen de ander beter kent dan hijzelf. Over het algemeen kwamen ze zo dichtbij dat het misselijk werd.
Je kunt een huwelijk redden met behulp van experimenten (romantisch, seksueel - wat dan ook), de heropleving van oude hobby's (misschien heb je al lang niet meer in het park gelopen, zoals voorheen), nauwe en openhartige communicatie over verschillende onderwerpen.
Crisis 16-20 jaar
Deze crisis komt voort uit de normatieve individuele crisis van een of beide echtgenoten - de midlifecrisis. Dat wil zeggen, dit is het moment om waarden opnieuw te beoordelen, het afgelegde pad te analyseren en nieuwe doelen te kiezen. Zoals u begrijpt, is de oplossing voor een gezinscrisis het overwinnen van een individuele crisis.
Kind verlaat huis crisis
Wanneer op volwassen leeftijd een man en een vrouw alleen worden gelaten, blijkt soms dat ze vreemden voor elkaar zijn geworden. Daarvoor was het belangrijkste doel om een kind op te voeden. Wat nu? Oplossing voor de crisis: zoeken naar nieuwe gemeenschappelijke interesses, doelen, hobby's en nieuwe kennismaking met elkaar.
Pensioencrisis
Het treedt op naar analogie van crisis 4 en komt voort uit een individuele crisis van een of beide partners. Het wordt geassocieerd met de voltooiing van arbeidsactiviteit, de verwarring van een persoon. Veel mensen voelen zich eenzaam, onnodig. De oplossing is om te zoeken naar een nieuwe sociale activiteit en een sfeer van zelfrealisatie voor iemand die met pensioen is.
Kunnen de jaren van het ontstaan van crises verschillen?
Ja, de jaren van aanvang van crises kunnen verschillen. Ik vestig uw aandacht op het feit dat dit gemiddelde gegevens zijn. Je raadt jezelf waarschijnlijk al dat het aftellen het begin kan zijn van een leven samen, en niet de officiële registratie van het huwelijk. En ook veel crises worden geassocieerd met kinderen.
Voor koppels zonder kinderen vliegt de tweede regelgevende crisis bijvoorbeeld weg. Het kan mild zijn als er onenigheid is over wie en hoeveel moet werken, maar dit zal een klein deel zijn van wat er gebeurt in gezinnen met kinderen. Als dit paar helemaal geen kinderen heeft, bedreigt de crisis van het verlaten van het kind hen niet, maar het besef dat de partners van elkaar zijn weggegaan, vreemden zijn geworden in de tijd dat ze hun carrière opbouwden, kan komen.
Bovendien heeft elk gezin zijn eigen ontwikkelingstempo (naar analogie met de individuele ontwikkeling van een persoon). En de crisis van 16-20 jaar hangt samen met de leeftijd van de echtgenoten toen ze trouwden.
En ook niet-normatieve crises kunnen voorkomen.
Ik zal het nooit moe worden te herhalen dat psychologie een onnauwkeurige wetenschap is. Over het algemeen ben ik tegen alle clichés als "als een persoon zijn armen kruist, betekent dit dat hij psychologisch sluit." Dit geldt ook voor crises. Maar over het algemeen ziet het gezinsontwikkelingsplan er als volgt uit. Het is belangrijk om dit te begrijpen om niet in de war te raken en niet te verstrooien wanneer zich een crisis voordoet.
