Om een baby een wilskrachtige persoon te laten worden, moet je verschillende fasen doorlopen. Dit gebeurt niet meteen. Wil kan worden vergeleken met de stem van de vader, terwijl wanneer de moeder teder kan vragen, de vader duidelijk en direct zegt wat hij nodig heeft. Will is een van de belangrijkste karaktereigenschappen.
eerste fase
Aandringen op uw mening, uw belangen verdedigen. Als een kind roept: "Ik zelf!", is het geen wil. Dit is een energie die nog ongevormd is en die niet alleen kan veranderen in wil, maar ook in koppigheid. Een koppig persoon, doet alles ondanks zichzelf, maar ook de mensen om hem heen, en soms zelfs ten kwade, maar een wilskrachtige persoon doet wat hij nodig heeft, zich realiserend en begrijpend dat het op deze manier nodig is en niet anders.
Tweede fase
Om de wil van een kind te vormen, moet men vanaf de vroege kinderjaren beginnen. Een kind moet zijn ouders respecteren, zijn vader imiteren, natuurlijk, als de vader een wilskrachtige persoon is, dan moet hij een voorbeeld zijn voor zijn kind. Wanneer hij de bereidheid van de vader ziet om belangrijke beslissingen te nemen en dergelijke, dan zal dit het belangrijkste element zijn voor de vorming van een eigenzinnig karakter.
Als de vader echter een gemompel is, dan zal het kind bij het zien van dergelijk gedrag dit ook imiteren en om zijn karakter en wil te vormen, zal het meer moeite kosten dan een wilskrachtige vader. Het wilskrachtige karakter van de vader kan echter niet alleen een voorbeeld zijn, maar ook angst voor hem. Door zijn eigen zelf te onderdrukken. Probeer het kind niet de angst van de ouder over te brengen, maar het besef van de nodige stevigheid.
Er zijn mensen die als het ware de vrije individualiteit onderdrukken, aanhangers van gratis onderwijs. Zulke ouders zullen geen kinderen met een sterke wil hebben, voor hen kan het woord "moeten" beter worden omgezet in "ik wil", omdat het wordt geassocieerd met verstikkend geweld, wat voor hen onaanvaardbaar is.
fase drie
Respect voor Reden, Betrokkenheid, Resultaten en Prestaties. Wanneer is de wil een waarde voor een kind, wanneer hij begrijpt waarom en waarvoor hij op deze manier leeft en dit doet, als hij dit alles heeft, dan kan hij doorgaan naar de laatste fase.
De laatste fase
Confrontatie met je verlangens, emoties die ontijdig of ongepast zijn. Daarom is het noodzakelijk om het te doen zoals u het nodig hebt, en niet zoals u het wilt. Dit zijn de manifestaties van wilskracht.
Die kinderen hebben wilskracht die zichzelf kunnen dwingen om 's ochtends uit bed te komen en oefeningen te doen, omdat ze weten dat ze het nodig hebben om gezond te zijn, hoewel ze deze tijd in bed zouden kunnen rekken en strekken.
