Op vijfjarige leeftijd kunnen baby's en peuters de meest ongelooflijke verhalen vertellen. Volwassenen moeten veel moeite doen om onderscheid te maken tussen fantasie en opzettelijke leugens, en om een gedragsvector te kiezen.
Fantasie is een indicator van emotionele en intellectuele groei
Op vijfjarige leeftijd geeft het vermogen om te fantaseren aan dat een kind een territorium kan hebben dat gescheiden is van volwassenen, zichzelf kan beschermen tegen de ruwheid van de wereld om hem heen. Voor ouders is het op dit moment belangrijk om het kind te leren het echte leven te onderscheiden van de fantasiewereld.
Vijfjarigen vertellen vaak de meest ongelooflijke verhalen over terroristen op het dak van een kleuterschool, een detectivevader of schatten in de kelder van een huis. Zo trekken kinderen de aandacht naar zichzelf, proberen ze de bewondering van hun leeftijdsgenoten op te wekken. Als u met een dergelijke situatie wordt geconfronteerd, moet u niet concluderen dat uw baby een kleine leugenaar is.
Reageer rustig op de leugens van de kleine dromer, laat hem weten dat je zijn fabels kent. Stel niet de vraag "Waarom lieg je?", Kinderen op deze leeftijd zijn niet in staat om hun motieven te realiseren. Wees oprecht met begrip voor het verlangen van het kind om de werkelijkheid te verfraaien, maar breng hem tot het bewustzijn dat dergelijke uitvindingen alleen goed zijn om te spelen. Motiveer dat de kinderen, als ze over zijn uitvindingen horen, boos worden en hem nooit meer geloven. Ga akkoord om de verhalen van de baby alleen als fictie te accepteren, maar in geen geval als de waarheid.
Ik heb dit niet genomen
Ouders moeten vaak vreemde dingen van vrienden bij hun kinderen vinden, nog erger als deze dingen verschijnen na een bezoek aan de winkel. Op de leeftijd van 4-6 jaar begint het kind net een "gewetenstem" te vormen, het kind begrijpt duidelijk dat hij een slechte zaak heeft gedaan, maar alleen het ontluikende geweten wordt gemakkelijk overstemd door de verleiding om iets te bezitten. Het negeren van dergelijke situaties is een tijdbom die is geplant onder een wankel moreel fundament. Leg nogmaals uit dat nemen zonder te vragen of te betalen niet goed is. De beste oplossing zou zijn om het artikel samen te betalen of het terug te sturen naar de verkoper met de verduidelijking dat het illegaal is meegenomen. Waarschuw de verkoper vooraf van je voornemen zodat ze het leerproces niet verstoort met opmerkingen of harde uitspraken.
Was er een belediging?
De jongen, die terugkeert van de kleuterschool, vertelt constant hoe kinderen hem misbruiken. Maar soms blijkt bij het verduidelijken dat dergelijke conflicten niet eens in het team zijn ontstaan. Let in deze situatie op hoe je reageert als je de kant van je kind kiest (wat in de meeste gevallen gebeurt): je hebt medelijden met hem, rechtvaardigt hem en maakt van andere kinderen een bron van kwaad. Als een kind steeds meer verschrikkelijke verhalen vertelt over de gruweldaden van andere baby's, dan heeft hij simpelweg niet genoeg genegenheid en aandacht. Hij kan ze alleen krijgen door de benadeelde partij te worden.
Het is ook belangrijk welke vragen je hem stelt op weg van de kleuterschool, als de lijst de zin bevat: "Beledigen ze je niet?" en ruzies, die ze uitwaaieren tot de grootte van een catastrofe. Het kind moet niet leven met de gedachte dat hij beledigd kan zijn. Probeer het kind zelfs te prijzen voor kleine prestaties: een wortel gevormd uit plasticine, een voorgedragen rijm of een rij stokjes in een notitieboekje.
Drie regels voor het omgaan met leugens:
- Maak het kind duidelijk dat het onware dat door hem wordt verteld het grootste kwaad is; zelfs meer dan de overtreding zelf.
- Zweer niet als het kind zelf het misdrijf heeft bekend.
- Lof voor het vertellen van de waarheid.
