Gescheiden, maar niet vertrokken: dit gebeurt vaak wanneer de voormalige echtgenoten gewoon nergens kunnen wonen. Om te voorkomen dat het leven voor beiden een hel wordt, is het noodzakelijk om het vraagstuk zakelijk op te lossen. Dan is de kans groter dat de relatie redelijk draaglijk kan worden.
Zijn of niet zijn?
Het is moeilijk om met een ex of ex te communiceren, het wordt gesmoord door wrok, woede, verdriet van de breuk, verlangen naar gemiste kansen. Het zijn onbeleefde emoties die ons in eindeloze uitputtende verduidelijkingen van relaties met elkaar trekken, waardoor we het uiteindelijk niet redelijk eens kunnen worden over het oplossen van alledaagse problemen, alleen maar om te leven. Als dit je overkomt: erken eerst dat emoties, wat ze ook zijn, zijn, je voelt ze en hebt er recht op. Ze bestrijden en jezelf ervan overtuigen dat je helemaal niet beledigd of jaloers bent, is niet effectief. De relatie kan niet snel eindigen: de scheiding zal door moeten gaan. Soms duurt het jaren.
Probeer het zogenaamde "Dagboek van gevoelens" bij te houden, waarin je de ervaringen van de dag opschrijft. Dit zal helpen om onaangename toestanden kwijt te raken, en ze tegelijkertijd niet op je ex-man te gooien, geen conflicten uit te lokken. Spreek direct na de scheiding met de ex-echtgenoot af over de minimale communicatie: alleen zakelijk, zonder de relatie te verduidelijken. Denk in een gesprek met hem altijd aan de voorwaardelijke "stop"-knop: spreek dit woord uit als je het gevoel hebt dat de communicatie te emotioneel wordt en uit de hand loopt.
Aan de andere kant van de barricades
Het is noodzakelijk om duidelijke grenzen te stellen, niet alleen op psychologisch, maar ook op huishoudelijk niveau. Idealiter zou iedereen na een scheiding over zijn eigen geld moeten beschikken, maar over de uitgaven voor kinderen wordt apart en zo transparant mogelijk onderhandeld. Niet manipuleren, maar onderhandelen. Maak je eigen voorwaarden, terwijl je eraan denkt te luisteren en de andere kant te horen. In deze moeilijke kwestie kunnen "ik-verklaringen" helpen, wanneer elk van de voormalige partners over zichzelf, zijn gevoelens en verlangens spreekt, en niet overgaat tot beschuldigende "jij-verklaringen".
Twee taboes
1. Kinderen
Probeer de situatie op de juiste manier aan de kinderen uit te leggen, in overeenstemming met hun leeftijd. Het is niet nodig om ze te misleiden. En in geen geval "goochelen" met het kinderlijke verlangen dat mama en papa weer samen zijn. Zinnen: "Als je je gedraagt, zijn we misschien weer samen, zoals voorheen" zijn onaanvaardbaar. De relatie met je ex is alleen jouw zaak met hem. En onthoud: hoe rustiger de sfeer in huis, hoe makkelijker het is voor de kinderen.
2. Terug naar het verleden
Proberen om terug te keren naar je oude relatie is een van de gevaren van samenwonen na een scheiding. En de situatie wordt pijnlijk wanneer de ex-vrouw of ex-man nog steeds droomt van de terugkeer van liefde. Als de ex de hoop koestert dat alles zal zijn zoals voorheen, en je wilt dit niet, leg hem dan onmiddellijk je gevoelens uit, zonder dubbelzinnige interpretaties en zonder uitstel. Te moeilijk? Alleen op het eerste gezicht. Alleen op deze manier verlos je hem van illusies en lijden in de toekomst.
Als je nog steeds van jezelf houdt, roep dan de steun in van een vriend of familielid, maar alleen iemand die echt klaar is voor moeilijke gesprekken, die kan helpen bij pijn en teleurstelling. Het is net zo belangrijk om te leren hoe je de aandacht van relaties naar jezelf kunt verleggen: zorg ervoor dat je op zoek gaat naar nieuwe betekenissen en ondersteuning in het leven.
