Peetouder zijn is een eervolle en zeer verantwoordelijke missie. Maar voordat iemand de verantwoordelijkheid voor een kind voor God op zich neemt, moet hij zichzelf objectief beoordelen en beslissen of hij een goede peetvader kan worden.
Wanneer is het beter om te weigeren peetvader te zijn?
Er is een mening dat het onmogelijk is om het aanbod om peetouder te worden te weigeren - zogenaamd is het een zonde. Peetouders zijn echter in de eerste plaats verantwoordelijk voor de moraliteit van de peetzoon, daarom moeten ze verantwoordelijkheid nemen voor de spirituele opvoeding van het kind.
Peetouders moeten orthodoxe gelovigen zijn met hoge morele kwaliteiten. Het geven van geschenken aan een kind is niet de enige en niet de belangrijkste functie van peetouders. Tijd doorbrengen met de peetzoon, peetouders moeten met hem praten over onderwerpen als vriendelijkheid, liefde, morele waarden. Ze moeten het kind kennis laten maken met de kerk: met hem naar de kerk gaan, hem meenemen naar de communie, gebeden leren, over God praten. Volgens kerkelijke functionarissen moeten peetouders geloof en berouw hebben en worden ze geroepen om ze door te geven, om ze aan hun peetzoon te onderwijzen.
Als je een aanbod overweegt om peetvader te worden, stel jezelf dan een vraag: wil je voor dit kind bidden zoals voor je eigen kind?
Als je je realiseert dat je niet aan deze eisen voldoet, of de kracht niet voelt om ouders te helpen bij de religieuze opvoeding van het kind, leg dan geen ondraaglijke last op je schouders. Een slechte peetvader zijn is erger dan weigeren er een te zijn.
Hoe een aanbod om peetvader te worden weigeren?
Als je je volledig realiseert dat je niet klaar bent voor de verantwoordelijkheid die bij de peetouders ligt, en niet de wens voelt om voor de peetzoon te zorgen, maar bang bent met je weigering om de vriendschappelijke betrekkingen met de ouders van de baby te bederven, bereid je dan voor om te praten met hen.
Er kan worden aangenomen dat wanneer vrienden een baby krijgen, ze je zullen aanbieden om peetvader te worden, omdat een goede vriend in de regel een potentiële peetvader is. Als je dit van tevoren weet, reageer dan niet meteen op hun aanbod. Laat de ouders van de baby begrijpen dat u heel blij bent dat zij u de geestelijke opvoeding van hun kind willen toevertrouwen. Leg uit dat u de verordening van de doop serieus neemt en weet hoe een goede peetvader moet zijn. Vraag hen om tijd om na te denken. Door dit te doen, bereid je je vrienden voor op het feit dat je antwoord misschien niet alleen positief is. Leg hen onderweg uit welke functies peetouders moeten uitvoeren. Jonge ouders weten er misschien niets van. Wijs erop dat je sommige van de kwaliteiten die nodig zijn voor de religieuze opvoeding van een kind niet volledig bezit.
Weiger om peetvader te worden, zeg eerlijk tegen je ouders dat je niet genoeg aandacht aan hun kind kunt besteden, dat je niet klaar bent om hem moraliteit te leren, maar tegelijkertijd houd je van hun baby en met hem communiceren zonder zelfs maar te worden een peetvader.
Ouders willen het allerbeste voor hun kind en ongetwijfeld zullen ze uw weigering begrijpen, en dit zal uw vriendschap op geen enkele manier beïnvloeden.
