Veel kinderen weten niet hoe ze elkaar moeten leren kennen, vriendschap sluiten, met leeftijdsgenoten praten, ze zijn verlegen en weten niet waar ze moeten beginnen met communiceren. Vaak ontwikkelt dit vermogen zich in de loop van de tijd, hoe ouder het kind, hoe gemakkelijker het voor hem is.
Het proces van het aanleren van deze vaardigheid begint bij de geboorte en wordt parallel met het opgroeien gevormd. Daarom valt de moeilijkste fase van dit probleem op de schooljaren. Van hoe een kind zich manifesteert in de klas, hoe hij leert zich uit te drukken in een team, taken uit te voeren, antwoord te geven voor een groot aantal mensen, zijn toekomst wordt gevormd.
Veel ouders worden geconfronteerd met het probleem van het motiveren van schoolkinderen om te studeren. Ze horen vaak kinderen klagen over klasgenoten. En later kunnen ze de weigering van het kind van school krijgen. Dit probleem is relevant voor bijna elk gezin, maar het is noodzakelijk om een oplossing te vinden. Om dit te doen, moeten ouders de belangrijkste indicatoren van dergelijke negatieve momenten begrijpen.
Natuurlijk wordt elk kind na schooltijd niet alleen fysiek en mentaal moe, maar ervaart het ook stress. Hij probeert tenslotte te integreren in een nieuwe, onbekende omgeving, waarin veel vreemden en vreemd geluid zijn. De baby heeft een enorme verantwoordelijkheid voor zijn academische prestaties en hij moet leren leven volgens het schema. Ouders en leerkrachten moeten het aanpassingsproces van de leerling in het team beheersen.
Verrassend genoeg kunnen veel moeilijkheden worden vermeden door bij het kind een verlangen naar nieuwe kennis op te wekken. Kinderen groeien van nature nieuwsgierig op, willen kennis opdoen en streven ernaar. Het is de verantwoordelijkheid van de ouders om deze verlangens van de baby niet te ontmoedigen. Hij heeft hulp nodig om zich te ontwikkelen, bijvoorbeeld om theaters, musea, tentoonstellingen te bezoeken. In dit geval zal het kind zelf nieuwe dingen willen leren en zal het aangetrokken worden om kennis op te doen.
Als een student klaagt over misverstanden van klasgenoten of leraren, dan mogen mama en papa deze vraag niet negeren. Maar in zo'n situatie is het belangrijk objectief te blijven. Het is noodzakelijk om naar verschillende kanten en meningen over deze kwestie te luisteren. Raak niet opgewonden. Het is mogelijk dat het kind niet helemaal gelijk heeft in zijn gedrag. Het is belangrijk om uw kind te leren compromissen te sluiten met andere mensen.
In dit geval zal wederzijds begrip heersen. Je moet de baby ook niet te veel prijzen of, integendeel, hem onredelijk uitschelden. Bij het doen van deze of gene actie moet de ouder de kant van het kind begrijpen en het kind straffen of prijzen in de mate dat hij het verdient. Het is ook de moeite waard om de relatie tussen de ouders en de leraar te verbeteren. Het is niet overbodig om met psychologen te praten. Dan kunt u, indien nodig, om advies vragen.
Liefde voor leren, kennis van de wereld om ons heen, voor ontwikkeling wordt in het gezin gelegd, en het zijn de ouders die verantwoordelijk zijn voor deze kwaliteiten. Daarom, als iets niet gaat zoals de ouder verwacht, is het noodzakelijk om de relatie in het gezin te heroverwegen.
