Het opvoeden van het eerste kind is altijd beladen met moeilijkheden voor jonge ouders, omdat alles voor de eerste keer gebeurt. Hoe te voeden, hoe te inbakeren en vooral hoe op te voeden. Tijdens het opvoedingsproces worden bij kinderen sociaal bruikbare persoonlijkheidskenmerken gevormd, waarvan de vorming plaatsvindt vanaf de eerste levensdagen. Geen wonder dat de mensen zeggen: "Voed een kind op terwijl het over de bank ligt, en niet ernaast."
instructies:
Stap 1
Bij het opvoeden van het eerste kind zijn ouders meestal gefocust op de kennis die is opgedaan in boeken of tijdens lezingen over pedagogiek en psychologie, maar niet al deze kennis moet worden gebruikt als instructies voor de exacte actie. Gericht op de kenmerken van het kind, ondergaan de methoden en technieken van opvoeding veranderingen. Kinderen verschillen in temperament, in hun gezondheidsniveau, in de mate van gehechtheid aan hun ouders, enz. In boeken wordt meestal een lijst met verschillende onderwijsmethoden gegeven: kies degene die bij uw gezin, uw kind passen.
Stap 2
Het eerste kind ontvangt in de regel de liefde van alle volwassenen in zijn directe omgeving. Hij raakt gewend aan zoveel liefde en aanbidding, dus in de toekomst verwacht hij dezelfde houding van zowel kleuterleidsters als leraren. Gebrek aan liefde maakt hem van streek. Daarom is het voor het eerste kind in het gezin belangrijk om niet alleen een aura van onvoorwaardelijke acceptatie te creëren, maar ook een systeem van eisen, waarvan de vervulling nauwlettend moet worden gecontroleerd.
Stap 3
Wanneer een tweede kind in het gezin verschijnt, kan het oudere kind zich in de "zone van onoplettendheid" van volwassenen bevinden, wat de schijn van jaloezie van de pasgeborene en wrok jegens de ouders oproept. Volgens A. Adler voelt het kind zich als een tsaar, van de troon geworpen. Om zijn ongenoegen te verminderen, moeten ouders de verantwoordelijkheden voor de kinderopvang onder elkaar verdelen. Je moet het succes van het eerste kind zo vaak mogelijk opmerken en markeren, hem prijzen voor zijn hulp, hem betrekken bij gezamenlijke activiteiten.
Stap 4
Moderne kinderen willen niet het gevoel hebben dat ze ouder zijn, omdat zij het zijn die de verantwoordelijkheid dragen voor hun jongere broer of zus. Zij zijn degenen die een voorbeeld worden voor andere kinderen in het gezin. En altijd perfect zijn is erg moeilijk. Daarom moeten de zinnen zo min mogelijk worden gezegd: "Je bent een ouderling, je bent een voorbeeld voor anderen, je moet …". Dergelijke eisen wekken de weerstand van het kind op en hij begint zich op de tegenovergestelde manier te gedragen. Nu wil hij geen koning meer zijn, maar zich op zijn minst op één lijn voelen met alle andere kinderen in het gezin.
