Het verlies van een dierbare is altijd een moeilijke gebeurtenis in ons leven. En het feit dat we verre van alleen zijn in ons verdriet, kan onze pijn niet verminderen of verminderen. Wat kan ons helpen de fatale slag van het lot te overleven? Allereerst moet het verdriet worden uitgehuild. Zijn beker kan niet door het leven worden gedragen, zoals een kostbaar vat met een elixer. Als we de kans hebben gehad om een slokje bitterheid te nemen, moeten we er halsoverkop in duiken en in een nieuw leven tevoorschijn komen. Het pad van verdriet is moeilijk en vol lijden, en het is beter om het samen te bewandelen met een persoon die je begrijpt en voelt.
instructies:
Stap 1
Huil de eerste dagen na het verlies zoveel mogelijk. Je moet niet luisteren naar de geruststellende grootmoeders en vriendinnen die je adviseren om te gaan ontspannen. Het verbod op de manifestatie van emoties zal je gevoelens en pijn alleen maar tot diep in de diepte drijven, die niet zullen vertragen om zich te manifesteren in depressie en ziekte.
Stap 2
Stel je verdriet open voor familie en vrienden. Praat veel over je verlies, over de persoon, over alles wat met hem te maken heeft. Het is erg belangrijk om in de eerste dagen en weken na het overlijden van een dierbare een burn-out te krijgen - er is een proces van acceptatie van het verlies.
Stap 3
Ga naar de kerk en vertel je verdriet aan de priester, of blijf gewoon bij de dienst staan. Aanbidding helpt om met verlies om te gaan en verlicht de pijn van een gewonde ziel. Als je een echte atheïst bent, breek jezelf dan niet. Maar denk aan een mogelijke uitzondering in deze situatie.
Stap 4
Geef je machteloosheid toe in het aangezicht van het onvermijdelijke. Filosofische reflecties op de kwetsbaarheid van het leven kunnen je gedachten de juiste richting geven. En tegelijkertijd om de in wezen zinloze vraag te vervangen: 'waarom is dit gebeurd'.
Stap 5
Als je geen zin meer hebt om te praten, schrijf dan je gevoelens, emoties, gedachten en innerlijke schreeuw op papier. Houd een dagboek bij en beschrijf alles, zelfs de meest onbeduidende gebeurtenissen erin. Teken op de vellen wat je hand zal tekenen. Het resultaat op papier is niet belangrijk, het is belangrijk dat het onder de douche staat. Zelfexpressie in artistieke zin neemt de scherpte van de waarneming goed weg. Deze periode kan normaal gesproken 2 tot 6 maanden duren.
Stap 6
Na verloop van tijd, als de storm in je ziel is gaan liggen, maak je een plan voor de eerste stappen in je nieuwe leven. Je moet begrijpen dat de beslissing om te blijven leven in naam van liefde en in naam van de toekomst precies is waar onze overledenen op wachten en waar onze dierbaren op hopen.
Stap 7
Oefen zo goed als je kunt. Het maakt niet uit wat precies - fitness, ritme, gymnastiek of voetbal met de jongens in de tuin. Het belangrijkste hier is om negatieve energie weg te gooien, in ruil voor het ontvangen van positieve emoties.
Stap 8
Kun je verdriet niet alleen aan, groeit er angst in je ziel, zie je het nut niet in en leef je op de automatische piloot, dan is het tijd voor professionele hulp. Ga naar een psycholoog die werkt met burn-outtechnieken. Om dit te doen, moet je heel weinig kracht vinden en de eerste stap zetten. Dan sta je er niet alleen voor en wordt een nieuw leven voor jou werkelijkheid.
