Volgens medische terminologie is de bevalling een natuurlijk fysiologisch proces van verdrijving van de foetus uit de baarmoeder. Veel aanstaande moeders die van dag tot dag een baby verwachten, zijn geïnteresseerd in de vraag hoe en wanneer hij zal worden geboren.
Hoe verloopt de bevalling?
Het begin van de bevalling wordt beschouwd als het optreden van weeën die regelmatig terugkeren. Ze worden meestal voorafgegaan door de zogenaamde voorlopers van de bevalling. Ze zijn bijvoorbeeld het verschijnen van specifieke vaginale afscheiding, bestaande uit slijm en ichor, evenals trekkende pijnen in de onderbuik en verlichting van de ademhaling.
Zodra er regelmatige weeën zijn, moet de bevallende vrouw haar spullen pakken en naar de kraamafdeling gaan. Contracties zijn normaal ritmisch en worden ook gekenmerkt door pijn, kracht en frequentie. Aanvankelijk worden de samentrekkingen van de baarmoeder elke 10-15 minuten herhaald en duren ongeveer tien seconden. Verder komen ze vaker voor en worden de intervallen ertussen korter.
De bevalling is verdeeld in drie fasen. De eerste is de openbaarmakingsperiode. Het begint vanaf het moment dat de weeën verschijnen en eindigt met de volledige onthulling van de baarmoederhals. Als een vrouw niet voor de eerste keer bevalt, duurt dit proces ongeveer zeven uur. Voor een primipare vrouw kan het tien uur duren.
Dan komt de periode van verdrijving van de foetus. Het duurt niet zo lang - twee uur voor primaire vrouwen en voor multipare vrouwen - van twintig minuten tot een uur. In dit stadium passeert het kind het moederlijke geboortekanaal, wat wordt vergemakkelijkt door pogingen - samentrekkingen van de buikspieren, het middenrif en de bekkenbodem, die synchroon met samentrekkingen plaatsvinden.
De vrouw kan de intensiteit van het duwen regelen. Eerst wordt het hoofdje van de baby geleidelijk geboren. Dan verschijnen de schouders en de baby zelf. Gelijktijdig met zijn geboorte worden de binnenwateren uitgestort.
De postpartumperiode wordt gekenmerkt door de geboorte van de placenta. Het omvat de vliezen, de navelstreng en de placenta. De duur van deze fase is kort - ongeveer vijftien minuten. Het gaat meestal gepaard met bloedverlies, maar in relatief kleine hoeveelheden - 250 ml.
Hoe het begin van de bevalling te versnellen?
Onze voorouders kennen een aantal manieren. Ongetwijfeld kan het hebben van seks de bevalling versnellen. Naast een aanzienlijk deel van het plezier, verzacht dit proces de baarmoederhals, wat leidt tot het openen ervan.
Darmreiniging (met behulp van een klysma) kan ook arbeid veroorzaken. Een soortgelijk effect wordt verkregen door een kleine hoeveelheid laxeermiddel te gebruiken, zoals ricinusolie.
Een vrij bekende methode is het masseren van de tepels van een zwangere vrouw. Dit proces veroorzaakt samentrekkingen van de baarmoeder. Dit orgaan is afgezwakt, wat het begin van de bevalling kan veroorzaken.
Bovendien kan arbeid verhoogde activiteit veroorzaken. Het spreekt voor zich dat een zwangere vrouw niet kan springen en rennen. Je moet gewoon meer bewegen, bijvoorbeeld wandelen, maar ook haalbaar huiswerk maken.
In een ziekenhuisomgeving worden speciale medicijnen intraveneus toegediend om de bevalling van een zwangere vrouw te stimuleren. Maar dit gebeurt in speciale gevallen, bijvoorbeeld bij een "post-term" zwangerschap, lekkage van vruchtwater of gestosis. Deze procedure vindt altijd plaats onder strikt toezicht van een arts.
