De doop is een sacrament waarbij door bepaalde heilige handelingen Gods genade op een persoon wordt overgedragen. De orthodoxe kerk beschouwt de doop als de geestelijke geboorte van de mens.
instructies:
Stap 1
Tijdens het sacrament van de doop wordt een beschermengel aan het kind toegewezen, die de persoon vervolgens zijn hele leven bewaakt. De doop is een zeer serieuze zaak, dus je moet de organisatie ervan zo zorgvuldig mogelijk benaderen, de gedachten van alle deelnemers aan de ceremonie moeten oprecht, transparant en puur zijn.
Stap 2
Hoe eerder een kind wordt gedoopt, hoe beter. De kerk is van mening dat pasgeborenen op de achtste dag van hun leven moeten worden gedoopt, omdat het kind Jezus op deze leeftijd aan onze hemelse Vader werd opgedragen, of na veertig dagen, wat tegenwoordig gebruikelijker is. Er wordt aangenomen dat de eerste veertig dagen na de bevalling een vrouw die bevalt in een staat van fysiologische onreinheid verkeert, dus ze kan niet naar de kerk gaan, en bij haar afwezigheid is het beter om niet te dopen. Na de veertigste dag wordt over de vrouw een speciaal gebed voorgelezen aan de bevallende vrouw, wat haar de gelegenheid geeft deel te nemen aan kerkelijke sacramenten, waaronder de doop van haar eigen kind.
Stap 3
Veel ouders die hun kinderen vóór het einde van deze veertig dagen hebben gedoopt, zeggen echter dat het beter is dat het kind zelf zo vroeg mogelijk wordt gedoopt. Dit komt door het feit dat pasgeborenen het grootste deel van de tijd slapen, en in deze toestand krijgen ze minder stress van de onbekende omgeving en de menigte mensen om hen heen.
Stap 4
De doop kan op elke dag van de week worden uitgevoerd, er zijn geen beperkingen. De keuze van de dag hangt uitsluitend af van de mogelijkheden van de tempel die je hebt gekozen en van je wensen.
Stap 5
Voordat u een kind doopt, moet u een naam voor hem kiezen. In orthodoxe gezinnen krijgen kinderen namen ter ere van bepaalde heiligen. Er is een volledige lijst van hun namen, die heiligen worden genoemd. Deze lijst is meestal te vinden op kerkkalenders. Vroeger werden kinderen vernoemd naar die heiligen wier herinnering op de dag van de doop valt. Dit is echter een traditie, geen vereiste. Priesters houden altijd rekening met de wensen van de ouders over de namen.
Stap 6
Het is niet nodig om het kind te noemen met de naam van een van de heiligen, op de dag van de herdenking waarvan hij is geboren, kunt u een van de namen kiezen van de heiligen die worden herdacht een week en binnen een week na de geboorte van het kind. Als de ouders moeite hebben met de naam, kan de priester zelfstandig de hemelse patroon bepalen. Meestal wordt de priester geleid door de faam van de heilige, zodat het volwassen kind de biografie kan vinden van de persoon wiens naam hij werd genoemd. De herdenkingsdag van de heilige, wiens naam werd genoemd bij de doop van een persoon, wordt beschouwd als de dag van zijn naamdag of de dag van een engel.
