Een kind wel of niet dopen? Bijna alle ouders worden met deze hardnekkige vraag geconfronteerd, vooral als het gaat om gezinnen met ouders van verschillende religies. Om een meer evenwichtige beslissing te nemen, moet u meer te weten komen over wat de ritus van de doop is en wat de betekenis ervan is.
Sacrament van het doopsel
De doop is een van de zeven sacramenten van de orthodoxe kerk. Wat is een sacrament? Er wordt aangenomen dat tijdens het doopritueel de genade van God op een persoon neerdaalt. Een persoon wordt gezuiverd en geboren voor spiritueel leven. Het doopritueel vindt plaats door de baby drie keer onder te dompelen in een fontein met wijwater; als een volwassene al is gedoopt, dan door hem drie keer te wassen. De priester zegt bepaalde gebeden en citaten uit de Heilige Schrift op. Bij de doop wordt een borstkruis om de nek gedragen, dat een persoon zijn hele leven vergezelt en als talisman dient. Er is een mening dat gedoopte kinderen rustiger zijn en minder vatbaar voor allerlei ziekten.
Na de doop heeft de baby een peettante en een peetvader, die idealiter verplicht zijn deel te nemen aan de spirituele opvoeding van hun petekind, om lid te worden van de orthodoxe kerk. In de praktijk pakt het heel anders uit en zelden beseffen "peetouders" hun verantwoordelijkheid.
In de meeste gevallen worden baby's op de 40e dag na de geboorte gedoopt, maar er zijn uitzonderingen: als een kind ziekelijk is geboren of zijn gezondheid in gevaar is, kan de priester de ceremonie eerder uitvoeren.
Moeten baby's gedoopt worden?
Volgens de orthodoxe traditie wordt aangenomen dat een kind zondeloos blijft tot de leeftijd van zeven. Tot deze leeftijd is hij zich niet bewust van zijn daden en daarom heeft een kind onder de zeven jaar geen zin om te bekennen. Tegen zo'n oordeel staat het feit dat elke persoon al met de erfzonde is geboren, en de ritus van de doop reinigt hem.
Een ander argument tegen de kinderdoop is dat ouders het kind het recht ontzeggen om te kiezen. De beslissing over het al dan niet dopen moet onafhankelijk door een persoon worden genomen. Aan de andere kant kiezen ouders speelgoed en boeken voor hun kinderen, prenten levensconcepten in en dit wordt niet als geweld beschouwd. In ieder geval blijft de keuze bij de ouders en in deze kwestie is het beter om naar niemand te luisteren en zorgvuldig alle argumenten "voor" en "tegen" af te wegen.
Hoe werd gedoopt in de oudheid
Het is bekend dat vóór de 6e eeuw de doop vaak werd geaccepteerd op volwassen leeftijd. In die tijd werd veel belang gehecht aan de bewuste keuze van een persoon om de boezem van de Kerk in te gaan. Basilius de Grote en Johannes Chrysostomus werden gedoopt na het voltooien van hun opleiding, en Gregorius de Theoloog op 30-jarige leeftijd.
Volwassenen voorbereiden op de doop werd 'catechismus' genoemd en kon tot drie jaar duren. Voor de ceremonie werd verondersteld dat er 40 dagen gevast werd, en de hele christelijke gemeenschap was aan het vasten.
Echter, al op het Concilie van Carthago (IV eeuw) is er een gruwel tegen baby's en pasgeboren kinderen die de doop afwijzen. De moderne orthodoxe kerk verwelkomt de doop op jonge leeftijd.
