Alle kinderen zijn uniek, dus er zijn geen verplichte, standaardtermen in de stadia van hun ontwikkeling. Iemand begint zich om te rollen, te gaan zitten, eerder te lopen. Iemand in een onvolledig jaar spreekt al vrij zelfverzekerd bepaalde woorden uit, en iemand zwijgt zelfs in twee jaar. Dit is volkomen normaal en natuurlijk. Als de vertraging echter te lang duurt, moeten ouders alert zijn. En als een kind, dat qua leeftijd precies goed is voor school, niet eens begon te praten, dan begrijpen zelfs de mensen die het verst van de geneeskunde af staan: hij moet worden behandeld.
instructies:
Stap 1
Je moet je realiseren dat met verzoeken, smeekbeden als "Nou, zeg in ieder geval iets! Herhaal dat en dat woord na ons”, en nog meer met geschreeuw, verwijten, straffen, bereik je niets. Het zal alleen maar erger worden. Het kind heeft om de een of andere reden al een aanhoudende onwil gevormd om te praten, en dergelijke "behandelingsmethoden" zullen de situatie alleen maar verergeren.
Stap 2
Zorg ervoor dat u uw kind laat zien aan een gekwalificeerde kinderneuroloog. Doe je best om een echt ervaren, deskundige professional te krijgen. Houd er van tevoren rekening mee dat de behandeling lang en moeilijk kan zijn. Krijg een MRI-scan (magnetic resonance imaging) van de hersenen zoals voorgeschreven door uw arts om te controleren of de vertraging in de spraak te wijten is aan een tumor die drukt op het gebied dat verantwoordelijk is voor de normale werking van het spraakcentrum.
Stap 3
Breng uw kind ook naar een ervaren logopedist. Het kan geen kwaad om het aan een psycholoog te laten zien. Informeer vooraf naar een specialist. Probeer een gekwalificeerde professional met uw kind te laten werken, en niet een afgestudeerde van snelgroeiende cursussen met een minimum aan kennis en buitensporig eigenbelang.
Stap 4
Analyseer zorgvuldig uw eigen gedrag, de psychische situatie in uw huis. In de medische literatuur worden gevallen beschreven waarin de vermeende domheid van een kind het gevolg was van constante psychologische druk, bijvoorbeeld met asociaal gedrag van een of beide ouders.
Stap 5
Als u nauwelijks met uw kind communiceert en andere kinderen niet met hem spelen (bijvoorbeeld wanneer het gezin om de een of andere reden in eenzaamheid leeft, praktisch zonder contact met vreemden), heeft uw baby misschien gewoon geen woordenschat ontwikkeld. Praat vaker met hem, praat over alles om hem heen, over wat je nu doet. Probeer uw kleintje vaker te laten communiceren met leeftijdsgenoten.
