Elk kind is mooi. Maar dit betekent niet dat alle kinderen hetzelfde zijn. Sommigen zijn vrolijk en open, anderen zijn teruggetrokken en kwetsbaar. Sommigen houden van ijs, anderen houden van vruchtensappen. Sommigen studeren goed, anderen vinden het moeilijk om te studeren.
Er zijn veel redenen voor de slechte prestaties van een kind. Om te begrijpen waarom een kind lage cijfers haalt, moet je niet alleen over hem, maar ook over zijn omgeving leren. Soms worden kinderen bijvoorbeeld C-klassers omdat de leraar niet genoeg aandacht aan hen besteedt. Het kind heeft volwassenen nodig die zijn verlangen om te leren goedkeuren en aanmoedigen. Als de leraar zijn inspanningen negeert, verliest hij interesse in het onderwijsproces. Het komt ook voor dat leraren opzettelijk "niet merken" dat de kinderen aan hun hand trekken, om de "parvenu" niet te verwennen. Ze dragen persoonlijke problemen over aan studenten en zien ze als hun eigen concurrenten. Vandaag zal een of andere Mikhail Andreevich de baas vleien en een prijs ontvangen, en morgen zal zijn beledigde collega de kleine Mikhail in zijn student zien en hem niet toestaan de vraag te beantwoorden. Dit is natuurlijk een ruw voorbeeld, maar desalniettemin gebeuren dit soort dingen vaak. Als je op zoek bent naar de redenen voor de slechte prestaties van een student, mag fysiologie niet worden vergeten. Dit geldt vooral voor basisschoolleerlingen. Niet alle kinderen ontwikkelen het zenuwstelsel even snel. De meeste peuters zijn klaar om op zevenjarige leeftijd naar school te gaan, maar sommige kunnen op zevenjarige leeftijd nog niet leren volgens het moderne onderwijssysteem. Ze zullen hun leeftijdsgenoten zeker inhalen, maar in het begin zal het moeilijker voor hen zijn dan voor de rest. In dit geval is het belangrijk dat de leraar attent is op het kind en geen twijfels oproept over zijn capaciteiten in hem. Anders wil de student gewoon niet studeren, in de overtuiging dat hij van nature dom is en dat hij niets kan bereiken. Jonge kinderen hebben de neiging om gretig te leren. Iets werkt misschien niet voor hen, maar de vraag komt niet bij hen op waarom dit alles nodig is. Een tiener besluit vaak dat studeren bijzaak is. Zijn interessegebied is breed en aan boeken zitten lijkt hem saai, onnodig. Middelbare scholieren moeten gemotiveerd zijn, om te laten zien dat hun mening over de school niet klopt. En dit is niet zo moeilijk als het op het eerste gezicht lijkt. Veel mensen die volwassen worden, hebben immers een andere kijk op de vakken die ze ooit kregen. Het meisje, dat getrouwd is en zich realiseert dat ze niets in huis kan doen, zou graag een arbeidsles bijwonen. Maar helaas, ze heeft geen recht meer op gratis onderwijs.
