De adolescentie is een tijd waarin een kind 'moeilijk' blijkt te zijn, niet alleen voor anderen, maar ook voor zichzelf. Ouders moeten, als naaste mensen, geduldig zijn en in staat zijn om op competente wijze warme en vertrouwensvolle relaties in het gezin op te bouwen.
Ouders voor een klein kind zijn een onbetwistbare autoriteit, juist omdat hij zonder hen nog steeds weerloos en onervaren is. Naarmate de tijd verstrijkt, groeit het kind op en is de reputatie van de ouders niet langer gebaseerd op de voordelen van leeftijd. De tiener begint actief zijn onafhankelijkheid te verdedigen, het recht om zijn eigen behoeften en doelen te bevredigen.
Gevaarlijke leeftijd
Ouders bevinden zich op een kruispunt - hoe kunnen de relaties met oudere kinderen worden verbeterd? Als volwassenen de weg kiezen van onvoorwaardelijke gehoorzaamheid, verboden, bedreigingen en druk, leidt dit onvermijdelijk tot verlies van het ouderlijk gezag. En dan onvermijdelijk - tot verlies van contact en wederzijds begrip. Een tiener zal alleen rekening houden met de mening van de ouders als hij hem vertrouwt.
Als gevolg van significante hormonale veranderingen in het lichaam van een tiener, wordt ook zijn psyche getransformeerd. Het gedrag verschijnt:
- ongerustheid;
- impulsiviteit;
- prikkelbaarheid;
- schroom;
- negativisme;
- eenzaam voelen;
- meer aandacht voor hun uiterlijk.
De belangrijkste activiteit is niet het onderwijsproces, maar communicatie met leeftijdsgenoten, oriëntatie op hun mening. Tieners komen samen in groepen van verschillende soorten, groot of klein. Het moeilijkste voor een tiener is nu om afgewezen te worden in een groep jongens. Zijn toekomstig succes hangt inderdaad af van hoe hij zich daarin kan uiten.
Ouders van een tiener moeten op dit moment uiterst voorzichtig zijn met verboden: loop niet, maak geen vrienden, draag niet, doe niet mee … U moet zich voorbereiden op het feit dat als de status van het kind in de groep en het ouderlijk verbod op dezelfde schaal liggen, zal in de meeste gevallen eerst opwegen tegen.
Je zult geduld moeten hebben als je wordt geconfronteerd met tienermode, ondraaglijke muziek, ongebruikelijke straattaal, uitdagend uiterlijk. In deze moeilijke tijd voor beide partijen is het gevaarlijk om een langdurig conflict aan te gaan met een opstandig kind, omdat het risico bestaat dat hij uiteindelijk zijn vertrouwen verliest.
Hoe communiceer je met je tiener
Om begrip te houden voor je eigen kind, moet je het advies van psychologen gebruiken:
- De manier van communiceren met een tiener is fundamenteel anders dan communiceren met een basisschoolleerling. Je moet met een tiener op gelijke voet praten als met een volwassene, verwijzend naar zijn geest.
- Er mogen geen monologen, uitlokkingen, lezingen, kritiek, vergelijkingen met anderen zijn, vooral geen bevelen en bevelen. Wat we naar voren hebben gebracht, hebben we voor elkaar gekregen. Nu is alleen dialoog mogelijk.
- De intonatie tijdens de communicatie is altijd kalm, warm en welwillend.
- Je kunt de gebreken niet belachelijk maken of hem als een klein persoon behandelen in het bijzijn van andere mensen, vooral zijn vrienden.
- Het is raadzaam om vrienden van uw zoon of dochter te ontmoeten, hen bij u thuis uit te nodigen voor gezamenlijke evenementen. Dit is de enige manier om de mogelijke negatieve invloed van vrienden op tijd te voorkomen.
- Het is belangrijk om zich aan te passen aan de modieuze jeugdhobby's van de tiener, aan de cirkel van zijn interesses. Verzamel de nodige informatie, doe samen mee of stel voorzichtig iets minder radicaals voor.
- Vraag vaker naar de mening van de adolescent over alledaagse dingen en over 'het leven in het algemeen'. Bij het uiten van je standpunt is het handig om vragen te stellen, wat vind je ervan en waarom? Het zijn vragen, geen pasklare antwoorden, die iemands denken ontwikkelen.
- Vind dagelijks positieve redenen om goedkeuring te uiten.
- Bemoei je niet met langetermijncommunicatie met leeftijdsgenoten, want het is op deze leeftijd dat communicatieve vaardigheden actief worden aangeleerd. In de moderne realiteit is het welzijn van een volwassene voor 80% afhankelijk van het vermogen om succesvol te communiceren en slechts 20% van zijn professionaliteit.
Ondanks de moeilijkheden die zich voordoen, moeten ouders hun tienerkinderen blijven voorbereiden op een zelfstandig leven. Ze moeten worden aangeleerd:
- met betrekking tot zaken - vrijwillig gedrag, verantwoordelijkheid, het vermogen om doelen te definiëren en deze te bereiken,
- in relatie tot interactie met anderen - uithoudingsvermogen, een constructieve uitweg uit meningsverschillen,
- in relatie tot zichzelf - een positieve perceptie.
Niet alleen om te vertellen, maar ook om zeker te zijn van uw voorbeeld - dit is de enige manier waarop u uw kind kunt helpen een succesvolle volwassene te worden.
Dergelijke relaties moeten gebaseerd zijn op:
- verlating van ouders uit een autoritaire stijl van communiceren;
- erkenning van de tiener als persoon;
- aandacht voor zijn behoeften en zaken;
- respect voor zijn rechten op zijn eigen verlangens en gevoelens.
De vaardigheden van de ouders en de gezinssfeer bepalen voor een groot deel de emotionele stemming, vaardigheden en het gevoel van eigenwaarde waarmee een tiener de adolescentie ingaat.
