De angsten van kinderen doordringen het leven van baby's op en neer. Maar met de leeftijd gaan veel angsten spoorloos voorbij en hebben ze ongegronde redenen. In de eerste levensjaren is een kind bang voor harde geluiden, harde kreten en grote dieren. Dit gedrag is natuurlijk, omdat de baby bestudeert wat er om hem heen gebeurt. Hij moet uitzoeken wie zijn vijand is en wie zijn vriend.
Soms worden angsten doorgegeven van moeder op kind. Niet beseffend dat het kind de opwinding van de moeder voelt, gedraagt de moeder zich overdreven emotioneel bij het zien van donder en bliksem of andere factoren.
De meest voorkomende zijn angsten voor duisternis, eenzaamheid, besloten ruimte. Angst is dus onvermijdelijk, omdat het een beschermende functie van het lichaam is. Als je niet met hen vecht, kunnen ze leiden tot schendingen van de dagelijkse routine, wat niet van invloed kan zijn op zijn gezondheid.
Ook is de belangrijkste angst bij kinderen de negatieve ervaringen die de baby heeft gezien, en ze zijn stevig geworteld in het bewustzijn. Het kan een ouderlijke ruzie zijn of een auto-ongeluk. Maar de grootste angst voor een kind is altijd de angst om van zijn moeder te scheiden. Als scheiding onvermijdelijk is, verlaat het kind dan voor een tijdje. Een lange scheiding van de moeder kan depressie en zenuwaandoeningen bij het kind veroorzaken. In het begin kan hij stoppen met eten, wordt de slaap verstoord en kunnen er afwijkingen in de ontwikkeling van het kind optreden. Dergelijke situaties kunnen zich bijvoorbeeld voordoen wanneer een moeder naar haar werk vertrekt.
Hoe zich te gedragen in deze situatie? Dwing een kind nooit om angst te overwinnen, reacties kunnen onvoorspelbaar zijn. De tijd zal verstrijken en het kind zal lachen om de ervaren angsten. Natuurlijk moet je niet lachen, omdat je het kind traumatiseert. Het zal voor u sluiten.
Ondersteuning is sowieso erg belangrijk. Laat je baby je steun voelen. Maar als uw zaak vertraging oploopt en de toestand van het kind verergert, neem dan contact op met een specialist die u zal adviseren.
Voor oudere kinderen kan de volgende methode worden aanbevolen. Plaats verf en een schoon Whatman-papier voor het kind. Vraag uw kind om zijn angst te tekenen. Laat hem je vertellen hoe hij het zich voorstelt. Kunsttherapie is de leidende van de verschillende technologieën.
Het kind zal graag instemmen met zo'n experiment. Aan de kleur van de afbeelding kan men beoordelen hoe angstaanjagend de contouren zijn. Lichtere kleuren geven aan dat de angst niet permanent is en dat het kind er snel mee om zal gaan. Met tekeningen van zwarte en blauwe tinten moet je op je hoede zijn. Bij angst zal de peuter moeten werken.
