In het eerste levensjaar van een kind wordt de hele basis gelegd voor zijn verdere relatie met de wereld. Hoe meer angsten en zorgen de baby in deze periode ervaart, hoe moeilijker het voor hem zal zijn om in de toekomst te vertrouwen en zich veilig te voelen. De belangrijkste rol hierin wordt gespeeld door de manier waarop zijn communicatie met zijn moeder of een andere persoon die dicht bij hem staat is opgebouwd.
Onze allereerste angsten worden met ons geboren. Voor een pasgeboren baby is alles om zich heen nieuw: elk geluid, elke geur, kleur, object, sensatie - hij komt dit alles voor het eerst tegen en weet niet hoe hij moet omgaan met de wereld die voor hem opengaat. Hij is absoluut niet onafhankelijk en niet beschermd, daarom wordt elk fenomeen dat de vrede en stabiliteit rondom schendt als een bedreiging ervaren. Dit kunnen harde harde geluiden zijn, vallende voorwerpen, snelle bewegingen van een andere persoon of een algemeen verlies van ondersteuning.
Tegelijkertijd kan de ontevredenheid van zijn basisbehoeften: slaap, voedsel, temperatuurregime significant zijn bij de ontwikkeling van angst bij een kind. De baby kan ze niet alleen bevredigen, dus het ervaren ongemak geeft aanleiding tot angst.
Dichter bij 7-8 maanden verschijnen er nog twee angsten: een moeder verliezen (of een persoon die haar volledig vervangt) en de angst voor andere mensen. Ze zijn te wijten aan het feit dat het kind al in staat is om "vrienden" van "vreemden" te scheiden en tegelijkertijd de moeder van de menigte begint te onderscheiden. Als het voorheen niet zo belangrijk was wie precies aan zijn behoeften voldoet, komt nu het inzicht dat het de moeder is die het vaakst in de buurt is, zij is het die voedt, van kleding verandert, troost en gelukkig maakt. Het is de moeder die het centrum van het universum en de bron van plezier wordt. Natuurlijk is het heel eng om zo'n belangrijk persoon te verliezen. En dan verschijnen er compleet vreemden, van wie nog niet bekend is wat ze kunnen verwachten.
PRAKTISCHE TIPS:
1. In het eerste levensjaar van een kind is het erg belangrijk om een vertrouwde comfortabele omgeving voor hem te creëren en er constant te zijn, om te reageren op elke uiting van angst - voor de kleinste mensen is het een garantie dat de wereld veilig is, en dat er altijd, op elk willekeurig moment, is wie zal redden, wie zal helpen, wie zal zorgen. In de psychologie wordt deze toestand meestal Basic Trust in the World genoemd, wat gedurende ons hele leven in de toekomst wordt weerspiegeld. En laat hem niet wachten, de kleintjes weten nog steeds niet hoe ze moeten wachten, deze tijd wordt voor ons berekend in seconden, en voor pasgeborenen kan een minuut een eeuwigheid lijken.
2. Emotioneel contact met mensen die met hem omgaan is erg belangrijk voor baby's. Door positieve emoties leert hij veel over deze wereld, allereerst dat hij veilig is, omringd door mensen die goed voor hem zijn. Glimlach vaker naar de baby, praat met hem, knuffel, aai, waar mogelijk, maak contact met hem.
3. Als je baby bang is voor plotselinge geluiden of bewegingen, neem hem dan in je armen of ga gewoon naast hem liggen, praat met hem, knuffel, kalmeer, leid hem af - laat hem niet alleen met je angsten, dit is helemaal niet de leeftijd waarop iemand met jouw ervaringen om kan gaan.
4. In de tweede helft van het leven van de baby is het beter voor moeder om hem helemaal niet te verlaten. Maar als ze dit nog steeds moet doen, is het de moeite waard om aan verschillende voorwaarden te voldoen. Ten eerste moet iemand die hem goed kent bij het kind blijven: vader, grootmoeder, grootvader, oudere broer / zus - een persoon met wie de communicatie voor de baby prettig en vertrouwd zal zijn. Ten tweede is het wenselijk dat de omgeving vertrouwd is, idealiter is dit de woning waar u woont.
5. Neem de natuurlijke dageraad van de nieuwe relatie van uw kinderen met de wereld serieus. Dit is inderdaad een zeer waardevolle fase in hun leven. Volwassenen denken vaak dat de ervaringen van kinderen onzin zijn: "Nou, wat is daar mis mee, ik ben er niet voor een uurtje" of "hij zeurt zo lief als een vriendelijke buurman hem in zijn armen neemt."We begrijpen dat de buurvrouw heel aardig is, maar voor een baby is ze een compleet onbekend en eng persoon, en je valt in de categorie van mensen op wie je niet altijd meer kunt rekenen. En het kost je maar een uur om niet thuis te zijn, en je weet dat je zeker terugkomt, maar voor je kind kan dit uur oneindig lang duren en of hij je op zijn minst ooit nog terug zal zien, dat weet hij niet.
6. Wees geduldig. Het is echt moeilijk om een jaar of langer volledig afhankelijk te zijn van dit weerloze wezen, om bij hem te zijn en alleen elk uur bij hem. Maar kinderen hebben de neiging om op te groeien, hun behoeften veranderen, hun manier van omgaan met de wereld verandert, de kring van mensen met wie ze leren communiceren wordt voortdurend groter. Al dichter bij anderhalf jaar zul je merken hoeveel vrijer je wordt. En hoe beter de behoefte van de baby aan veiligheid is "gedekt", hoe meer zijn Basic Trust in the World is ontwikkeld, hoe minder hij zich in de toekomst aan je zal vastklampen, hoe sneller hij je zal kunnen laten gaan.
