Platonische liefde wordt bezongen door vele dichters en prozaschrijvers. Vaak is zij het die een creatief persoon ertoe aanzet om te handelen - schilderijen, gedichten, standbeelden maken, romans schrijven, enz. Platonische liefde is een muze die het leven laat schitteren met nieuwe kleuren.
Wat is platonische liefde?
Platonische liefde is misschien wel de meest sublieme van alle soorten gevoelens. Daarin lijkt de geliefde een onbereikbare piek, een hemelse. Alles wordt gedaan om hem te plezieren. Bovendien is dit niet alleen een zorg, maar praktisch het ideaal dienen. Vurige jonge mannen en enthousiaste creatievelingen zijn onderhevig aan zulke liefde. Ze kiezen een object voor zichzelf en letten er niet op dat er geen wederzijdse gevoelens zijn. Ook de leeftijd en fysieke gegevens van de partner zijn niet belangrijk. Het belangrijkste zijn de emoties die bij een persoon opkomen bij het zien van hem. Zij zijn degenen die platonische liefde koesteren. Het kan lang duren, ook als het absoluut niet wederzijds is. Ja, dit gevoel vereist geen wederkerigheid. Het is belangrijk voor een minnaar dat het hem niet wordt verboden om in ieder geval af en toe het liefdesobject te zien, met hem te praten of gewoon te kijken.
De term "platonische liefde" werd voor het eerst gebruikt door het personage Pausanius uit Plato's "The Feast". Pausanius bedoelde met deze "ideale" liefde, verstoken van de vermenging van fysieke gevoelens.
Heel vaak zijn morele masochisten geneigd tot niet-wederkerige platonische liefde. Ze halen plezier uit het feit dat het object van liefde geen aandacht aan hen schenkt en pogingen om dichterbij te komen vaak volledig onderdrukt. Aanhangers van zulke liefde begrijpen dat fysieke intimiteit onmogelijk is, maar ze aanbidden nog steeds blindelings hun idool. En als deze toestand niet op tijd wordt gestopt, kan een persoon de rest van zijn leven eenzaam blijven.
De objecten van platonische liefde in de moderne wereld ervaren vaak een gevoel van schaamte en onhandigheid tegenover zo'n verheven relatie met hen. En ze schrikken vaak terug voor deze spirituele manifestaties.
Platonische liefde - is wederkerigheid mogelijk?
Als een man en een vrouw elkaar leuk vinden, zullen ze vroeg of laat in bed belanden. En dit is normaal, aangezien voortplanting een natuurlijk gevolg is van wederzijdse liefde. Maar in het geval dat seksuele relaties ontbreken, en warme gevoelens en wederzijds respect tussen partners aanhouden, kunnen we eerder spreken van een sterke vriendschap. Net binnen een bepaalde tijd realiseerden twee mensen van het andere geslacht zich dat ze moreel hecht zijn, dat ze zich goed bij elkaar voelen, dat ze willen communiceren. En niemand verbiedt hen dit te doen. Je moet echter begrijpen dat deze twee vroeg of laat hun echte "tweede helften" zullen ontmoeten, met wie het niet alleen geweldig zal zijn om vrienden te zijn, maar ook om in bed te liggen. En dan zul je in platonische liefde afscheid moeten nemen van je partner.
